Ό,τι μ’ αρέσει θα κρατήσω
Ό,τι δε θέλω το πετάω
Συμβόλαιο δε θα σου κλείσω
Φτερό και στον αέρα πάω
Αύριο δεν ξέρω πού κομάμαι
Κι αν θα μου λείψεις αν ξυπνήσω
Κι αν είπα χθες “μόνη φοβάμαι”
Λάθος μου και το παίρνω πίσω
Θα ‘χω για μόνο μου όπλο, αν θες αλήτικα
Τα νύχια μου τα μπλε τα κυκλαδίτικα
Που διάβαζα χθες νύχτα κι αναστέναξα
Που τα δικά μου νύχια εγώ τα ξέβαψα
Ό,τι μ’ αρέσει θα κρατήσω
Δεν είμαι εκείνη ούτε η άλλη
Όπως μου πάει θα πατήσω
Κι αν δεν ακούς, στο λέω και πάλι
Θα ‘χω για μόνο μου όπλο, αν θες αλήτικα
Τα νύχια μου τα μπλε τα κυκλαδίτικα
Που διάβαζα χθες νύχτα κι αναστέναξα
Που τα δικά μου νύχια εγώ τα ξέβαψα
Βγάζω τη μάσκα της φοβισμένης
Δεν είμαι εκείνο που περιμένεις
Φεγγάρι κι ήλιος το πρόσωπό μου
Βγάζω επιτέλους τον εαυτό μου
|
Ό,ti m’ arési tha kratíso
Ό,ti de thélo to petáo
Simvóleo de tha su kliso
Fteró ke ston aéra páo
Avrio den kséro pu komáme
Ki an tha mu lipsis an ksipníso
Ki an ipa chthes “móni fováme”
Láthos mu ke to perno píso
Tha ‘cho gia móno mu óplo, an thes alítika
Ta níchia mu ta ble ta kikladítika
Pu diávaza chthes níchta ki anasténaksa
Pu ta diká mu níchia egó ta ksévapsa
Ό,ti m’ arési tha kratíso
Den ime ekini ute i álli
Όpos mu pái tha patíso
Ki an den akus, sto léo ke páli
Tha ‘cho gia móno mu óplo, an thes alítika
Ta níchia mu ta ble ta kikladítika
Pu diávaza chthes níchta ki anasténaksa
Pu ta diká mu níchia egó ta ksévapsa
Ogázo ti máska tis fovisménis
Den ime ekino pu periménis
Fengári ki ílios to prósopó mu
Ogázo epitélus ton eaftó mu
|