|
Σε είδα ξαφνικά που τον φιλούσες,
στην αγκαλιά του φώλιαζες,
τον χάιδευες, τον κοίταζες στα μάτια,
τα όνειρά μου σκότωσες
κι έμεινα άγαλμα, σαν άγαλμα εγώ.
Το άγαλμα, το άγαλμα εγώ,
το άγαλμα, το άγαλμα εγώ.
Ψεύτικα φιλούσες, ψεύτικα μιλούσες,
ψεύτικα ήταν και τα “σ’ αγαπώ”,
ψεύτρα η καρδιά σου και η αγκαλιά σου
κι έμεινα σαν άγαλμα εγώ.
Το άγαλμα, το άγαλμα εγώ,
το άγαλμα, το άγαλμα εγώ.
Του `λεγες πως θες να με ξεχάσεις,
σ’ άκουσα, δεν το ΄θελα,
δάκρυα κυλίσανε στα μάτια
έκλαψα, δεν το ΄θελα
κι έμεινα άγαλμα, σαν άγαλμα εγώ.
Το άγαλμα, το άγαλμα εγώ,
το άγαλμα, το άγαλμα εγώ.
Ψεύτικα φιλούσες, ψεύτικα μιλούσες,
ψεύτικα ήταν και τα “σ’ αγαπώ”,
ψεύτρα η καρδιά σου και η αγκαλιά σου
κι έμεινα σαν άγαλμα εγώ.
Το άγαλμα, το άγαλμα εγώ,
το άγαλμα, το άγαλμα εγώ.
|
Se ida ksafniká pu ton filuses,
stin agkaliá tu fóliazes,
ton cháideves, ton kitazes sta mátia,
ta ónirá mu skótoses
ki émina ágalma, san ágalma egó.
To ágalma, to ágalma egó,
to ágalma, to ágalma egó.
Pseftika filuses, pseftika miluses,
pseftika ítan ke ta “s’ agapó”,
pseftra i kardiá su ke i agkaliá su
ki émina san ágalma egó.
To ágalma, to ágalma egó,
to ágalma, to ágalma egó.
Tu `leges pos thes na me ksechásis,
s’ ákusa, den to ΄thela,
dákria kilísane sta mátia
éklapsa, den to ΄thela
ki émina ágalma, san ágalma egó.
To ágalma, to ágalma egó,
to ágalma, to ágalma egó.
Pseftika filuses, pseftika miluses,
pseftika ítan ke ta “s’ agapó”,
pseftra i kardiá su ke i agkaliá su
ki émina san ágalma egó.
To ágalma, to ágalma egó,
to ágalma, to ágalma egó.
|
