Γιατί δακρύζουνε αυτά τα μάτια
αυτά τα μάτια που τόσο αγαπώ
και έχει σύννεφα το πρόσωπό σου
και μοιάζει σαν θλιμμένο ουρανό
Το κορίτσι μου απόψε ποιος το στεναχώρησε
και το έκανε να κλαίει και το μελαγχόλησε
Ποιος σου πήρε απ’ τα χείλη το χαμόγελό σου, ποιος
όπου θες φτάνω για σένα, μάρτυράς μου ο θεός
Γιατί βουρκώνουνε αυτά τα δυο σου μάτια
και μοιάζουν σαν ένα τοπίο βροχερό
Δεν το αντέχω να σε βλέπω να δακρύζεις
μην κλαις κορίτσι μου εγώ είμαι εδώ
Το κορίτσι μου απόψε ποιος το στεναχώρησε
και το έκανε να κλαίει και το μελαγχόλησε
Ποιος σου πήρε απ’ τα χείλη το χαμόγελό σου, ποιος
όπου θες φτάνω για σένα, μάρτυράς μου ο θεός
|
Giatí dakrízune aftá ta mátia
aftá ta mátia pu tóso agapó
ke échi sínnefa to prósopó su
ke miázi san thlimméno uranó
To korítsi mu apópse pios to stenachórise
ke to ékane na klei ke to melagchólise
Pios su píre ap’ ta chili to chamógeló su, pios
ópu thes ftáno gia séna, mártirás mu o theós
Giatí vurkónune aftá ta dio su mátia
ke miázun san éna topío vrocheró
Den to antécho na se vlépo na dakrízis
min kles korítsi mu egó ime edó
To korítsi mu apópse pios to stenachórise
ke to ékane na klei ke to melagchólise
Pios su píre ap’ ta chili to chamógeló su, pios
ópu thes ftáno gia séna, mártirás mu o theós
|