|
Έπεσε το πούσι αποβραδίς
το καραβοφάναρο χαμένο
κι έφτασες χωρίς να σε προσμένω
μες στην τιμονιέρα να με δεις
Κάτασπρα φοράς κι έχεις βραχεί
πλέκω σαλαμάστρα τα μαλλιά σου
Κάτου στα νερά του Port Pegassu
βρέχει πάντα τέτοιαν εποχή
Μας παραμονεύει ο θερμαστής
με τα δυο του πόδια στις καδένες.
μην κοιτάς ποτέ σου τις αντένες
με την τρικυμία, θα ζαλιστείς.
Βλαστημά ο λοστρόμος τον καιρό
είν’ αλάργα τόσο η Τοκοπίλλα
Από να φοβάμαι και να καρτερώ
κάλλιο περισκόπιο και τορπίλλα.
Φύγε! Εσέ σου πρέπει στέρεα γη
Ήρθες να με δεις κι όμως δε μ’ είδες
έχω απ’ τα μεσάνυχτα πνιγεί
χίλια μίλια πέρ’ απ’ τις Εβρίδες
|
Έpese to pusi apovradís
to karavofánaro chaméno
ki éftases chorís na se prosméno
mes stin timoniéra na me dis
Kátaspra forás ki échis vrachi
pléko salamástra ta malliá su
Kátu sta nerá tu Port Pegassu
vréchi pánta tétian epochí
Mas paramonevi o thermastís
me ta dio tu pódia stis kadénes.
min kitás poté su tis anténes
me tin trikimía, tha zalistis.
Olastimá o lostrómos ton keró
in’ alárga tóso i Tokopílla
Apó na fováme ke na karteró
kállio periskópio ke torpílla.
Fíge! Esé su prépi stérea gi
Ήrthes na me dis ki ómos de m’ ides
écho ap’ ta mesánichta pnigi
chília mília pér’ ap’ tis Evrídes
|
