ΤΗΣ ΓΕΡΑΚΙΝΑΣ ΓΙΟΣ | Tis Gerakinas Gios

Της γερακίνας γιος

Ούτε στρώμα να πλαγιάσω,

ούτε φως για να διαβάσω

το γλυκό σου γράμμα, ωχ, μανούλα μου

Καλοκαίρι κι είναι κρύο

ένα μέτρο επί δύο

είναι το κελί μου, ωχ, μανούλα μου

Μα εγώ δε ζω γονατιστός,

είμαι της γερακίνας γιος

Τι κι αν μ' ανοίγουνε πληγές

εγώ αντέχω τις φωτιές

Μάνα μη λυπάσαι, μάνα μη με κλαις

Ένα ρούχο ματωμένο

στρώνω για να ξαποσταίνω

στο υγρό τσιμέντο, ωχ, μανούλα μου

Στο κελί το διπλανό μου

φέραν κάποιον αδελφό μου

πόσο θα τραβήξει, ωχ, μανούλα μου

Μα εγώ δε ζω γονατιστός...

Στίχοι/Μουσική: Κώστας Βίρβος/Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος

Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος

Χαρούλα Λαμπράκη, Στέλιος Καζαντζίδης

Der Sohn der Gerakina*

Weder eine Matratze um mich hinzulegen,

noch Licht um,

deinen süßer Brief zu lesen, ach, mein Mütterchen

Sommer und es ist kalt

ein Meter auf zwei Meter

misst meine Zelle, ach, mein Mütterchen

Aber ich lebe nicht auf Knien

ich bin der Sohn der Gerakina

Was wenn sie mir auch Wunden öffnen

ich stehe durch Feuer

Mutter habe kein Mitleid, Mutter weine nicht

Ein blutiges Kleidungsstück

lege ich hin um mich auszuruhen

auf den feuchten Zement, ach, mein Mütterchen

In meine Zweierzelle

brachten sie irgendeinen Bruder von mir

wie sehr wird er leiden, ach, mein Mütterchen

Aber ich lebe nicht auf Knien…

* Gerakina: „Mutter des Adlers“