|
Δεν είμαι θάλασσα
δεν είμαι ούτε και στεριά
δεν είμαι ούτε αέρας
είμαι ό, τι άλλαξα
και ό, τι βρήκα και φορώ
στη στιγμή μιας μέρας
Δεν είμαι θάλασσα
δεν είμαι ούτε και βουνό
δεν είμαι και κανένας
δεν κατάλαβα γιατί
θα πρέπει να εξηγώ
είμαι η στιγμή μιας μέρας
Αυτό είμαι εγώ
κι αν θες να ‘ρθεις, να έρθεις
θα ‘σαι ο κόσμος μου εσύ
κι εγώ καθρέφτης
Ναι, είμαι εγώ
κι αν θες να ‘ρθεις, να έρθεις
θα ‘μαι καθρέφτης σου εγώ
για πάντα ψεύτης
Δεν είμαι σύννεφα
δεν είμαι ούτε ουρανός
δεν έχω και φεγγάρι
τι θες να σου ‘δινα
πως θες να γίνω όλα αυτά
που η ζωή θα πάρει
Δεν είμαι μάγισσα
ούτε πριγκίπισσα λοιπόν
δεν είμαι παραμύθι
δεν κατάλαβα γιατί
να έχω ρόλο εγώ
είμαι η στιγμή που λείπει
|
Den ime thálassa
den ime ute ke steriá
den ime ute aéras
ime ó, ti állaksa
ke ó, ti vríka ke foró
sti stigmí mias méras
Den ime thálassa
den ime ute ke vunó
den ime ke kanénas
den katálava giatí
tha prépi na eksigó
ime i stigmí mias méras
Aftó ime egó
ki an thes na ‘rthis, na érthis
tha ‘se o kósmos mu esí
ki egó kathréftis
Ne, ime egó
ki an thes na ‘rthis, na érthis
tha ‘me kathréftis su egó
gia pánta pseftis
Den ime sínnefa
den ime ute uranós
den écho ke fengári
ti thes na su ‘dina
pos thes na gino óla aftá
pu i zoí tha pári
Den ime mágissa
ute prigkípissa lipón
den ime paramíthi
den katálava giatí
na écho rólo egó
ime i stigmí pu lipi
|
