|
Δεν πειράζει φως μου που δε μ’ αγαπάς
όποιο δρόμο θέλεις, διάλεξε να πας
κι αν ποτέ κουραστείς, πλάι σου θα με βρεις.
Κρυφά θα έρχομαι, κρυφά
να παίρνω ό,τι σε πονά,
κρυφά θα σβήνω τις φωτιές
με των ματιών μου τις βροχές.
Πέταξες μακριά μου όπως τα πουλιά
οι άνθρωποι σκορπάνε, μου είπες `’γεια χαρά”
τρόμαξα. δάκρυσα, πιο βαθιά σ’ αγάπησα.
Κρυφά θα έρχομαι, κρυφά
να παίρνω ό,τι σε πονά,
κρυφά θα σβήνω τις φωτιές
με των ματιών μου τις βροχές.
|
Den pirázi fos mu pu de m’ agapás
ópio drómo thélis, diálekse na pas
ki an poté kurastis, plái su tha me vris.
Krifá tha érchome, krifá
na perno ó,ti se poná,
krifá tha svíno tis fotiés
me ton matión mu tis vrochés.
Pétakses makriá mu ópos ta puliá
i ánthropi skorpáne, mu ipes `’gia chará”
trómaksa. dákrisa, pio vathiá s’ agápisa.
Krifá tha érchome, krifá
na perno ó,ti se poná,
krifá tha svíno tis fotiés
me ton matión mu tis vrochés.
|
