|
Απόψε λείπεις από ‘δω
κι η μοναξιά με γυροφέρνει,
σκέφτομαι που ‘σουνα εδώ
και ύπνος τώρα δε με παίρνει.
Θυμάμαι τις καλές στιγμές
που ‘σουνα πλάι μου κοντά μου,
θυμάμαι όμως και να λες
πως δε χτυπά πια η καρδιά μου.
Απόψε λείπεις από ‘δω
κι εγώ μονάχη μου μιλάω,
να καταλάβω δεν μπορώ
γιατί ακόμα σε ζητάω.
Απόψε λείπεις από ‘δω,
κάπου αλλού ίσως και να ‘σαι.
Μονάχα ένα θα σου πω
θα μετανιώσεις, να θυμάσαι.
Απόψε λείπεις από ‘δω.
Απόψε λείπεις από ‘δω
και το μυαλό με παρασέρνει
μες στο δικό σου ωκεανό,
εσύ το κύμα που με δέρνει.
Θυμάμαι χρόνια πιο παλιά,
βράδια του έρωτα δικά μας,
θυμάμαι όμως τη φωτιά
που άναψες στα όνειρά μας.
Απόψε λείπεις από ‘δω
κι εγώ μονάχη μου μιλάω,
να καταλάβω δεν μπορώ
γιατί ακόμα σε ζητάω.
Απόψε λείπεις από ‘δω,
κάπου αλλού ίσως και να ‘σαι.
Μονάχα ένα θα σου πω
θα μετανιώσεις, να θυμάσαι.
|
Apópse lipis apó ‘do
ki i monaksiá me giroférni,
skéftome pu ‘suna edó
ke ípnos tóra de me perni.
Thimáme tis kalés stigmés
pu ‘suna plái mu kontá mu,
thimáme ómos ke na les
pos de chtipá pia i kardiá mu.
Apópse lipis apó ‘do
ki egó monáchi mu miláo,
na katalávo den boró
giatí akóma se zitáo.
Apópse lipis apó ‘do,
kápu allu ísos ke na ‘se.
Monácha éna tha su po
tha metaniósis, na thimáse.
Apópse lipis apó ‘do.
Apópse lipis apó ‘do
ke to mialó me parasérni
mes sto dikó su okeanó,
esí to kíma pu me dérni.
Thimáme chrónia pio paliá,
vrádia tu érota diká mas,
thimáme ómos ti fotiá
pu ánapses sta ónirá mas.
Apópse lipis apó ‘do
ki egó monáchi mu miláo,
na katalávo den boró
giatí akóma se zitáo.
Apópse lipis apó ‘do,
kápu allu ísos ke na ‘se.
Monácha éna tha su po
tha metaniósis, na thimáse.
|
