Χίλια μύρια κύματα | Chília míria kímata

Χίλια μύρια κύματα μακριά τ’ Αϊβαλί

Μέρες της αρμύρας κι ο ήλιος πάντα εκεί
με τα μακεδονίτικα πουλιά και τ’ αρμενάκια
που ελοξοδρόμησαν και χάσανε την Μπαρμπαριά

Πότε παραμονεύοντας τον πόρφυρα
το μαύρο ψάρι έρχεται φεύγει
μικραίνουν οι κύκλοι του

Χίλια μύρια κύματα μακριά τ’ Αϊβαλί

Μεγάλωσαν τα γένια μας η ψυχή μας αλλιώτεψε
αγριεμένο το σκυλί γαβγίζει τη φωνή του
βοήθα καλέ μου μη φαγωθούμε μεταξύ μας

Χίλια μύρια κύματα μακριά τ’ Αϊβαλί

Ώρες ώρες μερεύουμε με τη χορδή της λύρας
δεμένος πισθάγκωνα στο μεσιανό κατάρτι
ο Χιώτης ο τυφλός τραγουδιστής βραχνός προφήτης
μασώντας τη μαστίχα του παινεύει την Ελένη
κι άλλοτε τη Τζαβέλαινα τραβάει στο χορό

Χίλια μύρια κύματα μακριά τ’ Αϊβαλί

Chília míria kímata makriá t’ Aivalí

Méres tis armíras ki o ílios pánta eki
me ta makedonítika puliá ke t’ armenákia
pu eloksodrómisan ke chásane tin Barbariá

Póte paramonevontas ton pórfira
to mavro psári érchete fevgi
mikrenun i kíkli tu

Chília míria kímata makriá t’ Aivalí

Megálosan ta génia mas i psichí mas alliótepse
agrieméno to skilí gavgizi ti foní tu
voítha kalé mu mi fagothume metaksí mas

Chília míria kímata makriá t’ Aivalí

Ώres óres merevume me ti chordí tis líras
deménos pisthágkona sto mesianó katárti
o Chiótis o tiflós tragudistís vrachnós profítis
masóntas ti mastícha tu penevi tin Eléni
ki állote ti Tzavélena travái sto choró

Chília míria kímata makriá t’ Aivalí