|
Δεκέμβρης του σαράντα τέσσερα
με μια μοτοσικλέτα του ΕΛΑΣ
η μάνα μου ετοιμόγεννη, γυρίζει ο θανατάς
Να η μαμή, ανασηκώνει το μανίκι
έτσι γεννήθηκα στην Σαλονίκη
Από τα χώματα και με το αεράκι
βλέπει το τραμ να έρχεται γραμμή
είναι κατάφωτο και στο σκαλοπατάκι
στέκει ο Τσιτσάνης μ’ ένα μικρό βιολί
Γεννήθηκα στη Σαλονίκη
μπροστά στην κλειδαρότρυπα σκυφτός
Κάστρα ανεμισμένα, καΐκια μέσ’ στο φως
Η προκυμαία, βεγγαλικά και χορωδίες
τζάμια, το πλήθος βλέπει οπτασίες
Τα χρόνια που εξαγόρασε για πάντα
η φαντασία του τα λέει παιδικά
και όπως μακραίνει του ορφανοτροφείου η μπάντα
μοιάζουν σαν να `ναι μελλοντικά
Κρυμμένος σαν παιδί και σαν δραπέτης
κάτω από την σκάλα που ακουμπάει το φως
στο ράδιο ο πατέρας αφουγκράζεται σκυφτός
Στριφογυρίζω, μια σημαιούλα μες στο κρύο
νύχτα και φέγγει το στρατοδικείο
Μέσα απ’ τον τοίχο που έσκασε η μπόμπα
βλέπει ένα σιντριβάνι από χρυσό
ο κόσμος λιώνει σαν δωμάτιο με σόμπα
κι οι δυο Ελλάδες σιγοπίνουν το πιοτό
Γεννήθηκα στη Σαλονίκη
να δω τους ποιητές πρόλαβα εγώ
στο υπόγειο νησί τους ταξίδεψα ως εδώ
με μια κρυφή, εκ γενετής αιμορραγία
Ελλάδα, γλώσσα τυφλή στην γεωγραφία
Ελλάδα, οικόπεδο και αποικία
Αν τον ρωτήσετε που βρήκε δεκανίκι
πώς λογαριάζει να βρει την άκρη δηλαδή
θα αποκριθεί: Γεννήθηκα στη Σαλονίκη
και ξέρω απ’ έξω την διαδρομή.
|
Dekémvris tu saránta téssera
me mia motosikléta tu ELAS
i mána mu etimógenni, girízi o thanatás
Na i mamí, anasikóni to maníki
étsi genníthika stin Saloníki
Apó ta chómata ke me to aeráki
vlépi to tram na érchete grammí
ine katáfoto ke sto skalopatáki
stéki o Tsitsánis m’ éna mikró violí
Genníthika sti Saloníki
brostá stin klidarótripa skiftós
Kástra anemisména, kaΐkia més’ sto fos
I prokimea, vengaliká ke chorodíes
tzámia, to plíthos vlépi optasíes
Ta chrónia pu eksagórase gia pánta
i fantasía tu ta léi pediká
ke ópos makreni tu orfanotrofiu i bánta
miázun san na `ne mellontiká
Krimménos san pedí ke san drapétis
káto apó tin skála pu akubái to fos
sto rádio o patéras afugkrázete skiftós
Strifogirízo, mia simeula mes sto krío
níchta ke féngi to stratodikio
Mésa ap’ ton ticho pu éskase i bóba
vlépi éna sintriváni apó chrisó
o kósmos lióni san domátio me sóba
ki i dio Elládes sigopínun to piotó
Genníthika sti Saloníki
na do tus piités prólava egó
sto ipógio nisí tus taksídepsa os edó
me mia krifí, ek genetís emorragia
Elláda, glóssa tiflí stin geografía
Elláda, ikópedo ke apikía
An ton rotísete pu vríke dekaníki
pós logariázi na vri tin ákri diladí
tha apokrithi: Genníthika sti Saloníki
ke kséro ap’ ékso tin diadromí.
|
