|
Απόψε πάλι δε θα κοιμηθώ νωρίς,
φωτογραφίες μας θα βγάλω απ’ το συρτάρι.
Θ’ ακούσω πάλι τα τραγούδια π’ αγαπάς
και με τη σκέψη σου ο ύπνος θα με πάρει.
Απόψε πάλι δε θα κοιμηθώ νωρίς,
είναι πολύ το δηλητήριο που ’χεις βγάλει.
Θέλω οπωσδήποτε να μη σε ξαναδώ,
μα η απουσία σου είναι πολύ μεγάλη.
Κάνε την, Θεέ μου, ποτέ να μην ξεχάσει
και τις στιγμές που ζήσαμε να μην τις ξεπεράσει.
Κάνε την, Θεέ μου, ποτέ να μην ξεχάσει
κι όταν θα νιώθει τύψεις να μην μπορεί να κλάψει.
Απόψε πάλι δε θα κοιμηθώ νωρίς,
πέρασα νύχτες, μα το ταβάνι με πλακώνει.
Ξέρω πως κόλλησα, μα ακόμα είναι νωρίς,
κι ας λένε όλοι πως όλα ο χρόνος τα επουλώνει.
|
Apópse páli de tha kimithó norís,
fotografíes mas tha vgálo ap’ to sirtári.
Th’ akuso páli ta tragudia p’ agapás
ke me ti sképsi su o ípnos tha me pári.
Apópse páli de tha kimithó norís,
ine polí to dilitírio pu ’chis vgáli.
Thélo oposdípote na mi se ksanadó,
ma i apusía su ine polí megáli.
Káne tin, Theé mu, poté na min ksechási
ke tis stigmés pu zísame na min tis kseperási.
Káne tin, Theé mu, poté na min ksechási
ki ótan tha nióthi típsis na min bori na klápsi.
Apópse páli de tha kimithó norís,
pérasa níchtes, ma to taváni me plakóni.
Kséro pos kóllisa, ma akóma ine norís,
ki as léne óli pos óla o chrónos ta epulóni.
|
