|
Άδικα τα λόγια σου μη τα σπαταλάς
και τα παπουτσάκια σου τρέχεις και χαλάς.
Ό,τι και αν μου λες ματαιοπονείς,
όσο και να κλαις, δε με συγκινείς,
ότι και αν μου λες ματαιοπονείς,
όσο και να κλαις, δε με συγκινείς.
Όταν σου λεγα εγώ, να συμμορφωθείς,
έπρεπε τα λόγια μου να τα σεβαστείς.
Ό,τι και αν μου λες ματαιοπονείς,
όσο και να κλαις, δε με συγκινείς,
ότι και αν μου λες ματαιοπονείς,
όσο και να κλαις, δε με συγκινείς.
Η καρδιά μου έγινε τώρα πια σκληρή,
αν και μετανόησες, δε σε συγχωρεί.
Ό,τι και αν μου λες ματαιοπονείς,
όσο και να κλαις, δε με συγκινείς,
ότι και αν μου λες ματαιοπονείς,
όσο και να κλαις, δε με συγκινείς.
|
Άdika ta lógia su mi ta spatalás
ke ta paputsákia su tréchis ke chalás.
Ό,ti ke an mu les mateoponis,
óso ke na kles, de me sigkinis,
óti ke an mu les mateoponis,
óso ke na kles, de me sigkinis.
Όtan su lega egó, na simmorfothis,
éprepe ta lógia mu na ta sevastis.
Ό,ti ke an mu les mateoponis,
óso ke na kles, de me sigkinis,
óti ke an mu les mateoponis,
óso ke na kles, de me sigkinis.
I kardiá mu égine tóra pia sklirí,
an ke metanóises, de se sigchori.
Ό,ti ke an mu les mateoponis,
óso ke na kles, de me sigkinis,
óti ke an mu les mateoponis,
óso ke na kles, de me sigkinis.
|
