Ουρανοί τα πατώματα στα δικά σου κυκλώματα
μπερδεμένα τα αρώματα με του έρωτα τα αντισώματα
Μη μιλάς και μη βιάζεσαι, να πονάς και να νοιάζεσαι
είμαι εδώ να μοιράζεσαι να χρειάζεσαι να με νοιάζεσαι
Έπιασε βροχή τα αστέρια να δες πως πέφτουνε
πάνω σου σημάδια και φιλιά κάπου αντέχουνε
με έπιασε σου λέω πανικός τόσο φως που ζει
κράτα τη καρδιά πριν να εξατμιστεί !
Δυο φωτιές, μια δύναμη μα δεν έχω πια δύναμη
στο μαχαίρι αφέθηκα, ερωτεύτηκα, μα δε δέχτηκα
πως ο πόλεμος χάθηκε, νικητής όποιος βιάστηκε
να κρατήσει τα όρια σε κουτάκια και περιθώρια
Έπιασε βροχή τα αστέρια να δες πως πέφτουνε
πάνω σου σημάδια και φιλιά κάπου αντέχουνε
με έπιασε σου λέω πανικός τόσο φως που ζει
κράτα τη καρδιά πριν να εξατμιστεί !
|
Oirani ta patómata sta diká su kiklómata
berdeména ta arómata me tu érota ta antisómata
Mi milás ke mi viázese, na ponás ke na niázese
ime edó na mirázese na chriázese na me niázese
Έpiase vrochí ta astéria na des pos péftune
páno su simádia ke filiá kápu antéchune
me épiase su léo panikós tóso fos pu zi
kráta ti kardiá prin na eksatmisti !
Dio fotiés, mia dínami ma den écho pia dínami
sto macheri aféthika, eroteftika, ma de déchtika
pos o pólemos cháthike, nikitís ópios viástike
na kratísi ta ória se kutákia ke perithória
Έpiase vrochí ta astéria na des pos péftune
páno su simádia ke filiá kápu antéchune
me épiase su léo panikós tóso fos pu zi
kráta ti kardiá prin na eksatmisti !
|