|
Όλοι μου λένε να σ’ αφήσω
γιατί κοντά σου θα καταστραφώ,
θέλουν ν’ αλλάξω τα μυαλά μου
μα δεν ρωτάνε την καρδιά μου,
αν έχω δίκιο που σε αγαπώ.
Δε σ’ αλλάζω, δε σ’ αλλάζω,
τέτοια μάτια πού θα βρω,
σ’ αγαπώ και το φωνάζω,
βρήκα έναν θησαυρό.
Ό,τι κι αν πούνε δε με νοιάζει,
ήσυχη, θέλω να μ’ αφήσουνε,
αν είχαν μάτια για να δούνε,
τότε θα βλέπαν αν μπορούνε
οι δυο καρδιές μας να χωρίσουνε.
Δε σ’ αλλάζω, δε σ’ αλλάζω,
τέτοια μάτια που θα βρω,
σ’ αγαπώ και το φωνάζω,
βρήκα έναν θησαυρό.
Αχ, αναρωτιέμαι και πονώ,
τι έχουν να κερδίσουν
με τις συκοφαντίες τους,
όταν θα μας χωρίσουν.
Δε σ’ αλλάζω, δε σ’ αλλάζω,
τέτοια μάτια που θα βρω,
σ’ αγαπώ και το φωνάζω,
βρήκα έναν θησαυρό.
|
Όli mu léne na s’ afíso
giatí kontá su tha katastrafó,
thélun n’ allákso ta mialá mu
ma den rotáne tin kardiá mu,
an écho díkio pu se agapó.
De s’ allázo, de s’ allázo,
tétia mátia pu tha vro,
s’ agapó ke to fonázo,
vríka énan thisavró.
Ό,ti ki an pune de me niázi,
ísichi, thélo na m’ afísune,
an ichan mátia gia na dune,
tóte tha vlépan an borune
i dio kardiés mas na chorísune.
De s’ allázo, de s’ allázo,
tétia mátia pu tha vro,
s’ agapó ke to fonázo,
vríka énan thisavró.
Ach, anarotiéme ke ponó,
ti échun na kerdísun
me tis sikofantíes tus,
ótan tha mas chorísun.
De s’ allázo, de s’ allázo,
tétia mátia pu tha vro,
s’ agapó ke to fonázo,
vríka énan thisavró.
|
