|
Δε θέλω, μάτια μου, πολλά
αυτά που θέλω είναι τόσο λίγα
έκανα όνειρα τρελά
μα στη ζωή μου πουθενά δεν πήγα.
Ένα χαμόγελο ζεστό να βρω
και μια καρδιά να με χωράει
ένα τοπίο μαγικό, μάτια μου
αυτό που μες στα μάτια με κοιτάει.
Δε ζητάω από σένα
κάτι περισσότερο
μόνη σου στον κόσμο
κάνεις ομορφότερο.
Δε θέλω, μάτια μου, πολλά
στην αγκαλιά σου θέλω να `μαι μόνο
να με χαϊδεύεις απαλά
να με φιλάς και πόντους να ψηλώνω.
Θέλω ν’ ακούω τη φωνή
που βγάζει μόνο το δικό σου στόμα
ν’ απολαμβάνω τη στιγμή, μάτια μου
σε όλα δίνεις άρωμα και χρώμα.
|
De thélo, mátia mu, pollá
aftá pu thélo ine tóso líga
ékana ónira trelá
ma sti zoí mu puthená den píga.
Έna chamógelo zestó na vro
ke mia kardiá na me chorái
éna topío magikó, mátia mu
aftó pu mes sta mátia me kitái.
De zitáo apó séna
káti perissótero
móni su ston kósmo
kánis omorfótero.
De thélo, mátia mu, pollá
stin agkaliá su thélo na `me móno
na me chaidevis apalá
na me filás ke póntus na psilóno.
Thélo n’ akuo ti foní
pu vgázi móno to dikó su stóma
n’ apolamváno ti stigmí, mátia mu
se óla dínis ároma ke chróma.
|
