Μια νύχτα στήσαμε γιορτή
σε μαρμαρένια αλώνια
σε κάγκελα σφυρήλατα
μας βρήκανε τα χιόνια
Αλλάξαμε συχνότητα
με τα φτερά σπασμένα
στου κύκλου τα γυρίσματα
πουλιά παγιδευμένα
Κάτι τραγούδια δίκοπα
μας γίνανε φορτία
σαν νούμερα γερμανικά
σ’ ατέλειωτη θητεία
Στα στήθια ανάβουν οι καημοί
και οι φωτιές στ’ αμόνια
στο ίδιο δρομολόγιο
πώς πέρασαν τα χρόνια
Με “σταυρωθήτω” κι “ωσαννά”
ο κόσμος προχωράει
μπαίνω στο γαλαξία σου
κι η γη δε με χωράει
Κάτι τραγούδια δίκοπα
μας γίνανε φορτία
σαν νούμερα γερμανικά
σ’ ατέλειωτη θητεία
Κάτι τραγούδια δίκοπα
μας γίνανε φορτία
σαν νούμερα γερμανικά
σ’ ατέλειωτη θητεία
|
Mia níchta stísame giortí
se marmarénia alónia
se kágkela sfirílata
mas vríkane ta chiónia
Alláksame sichnótita
me ta fterá spasména
stu kíklu ta girísmata
puliá pagidevména
Káti tragudia díkopa
mas ginane fortía
san numera germaniká
s’ atélioti thitia
Sta stíthia anávun i kaimi
ke i fotiés st’ amónia
sto ídio dromológio
pós pérasan ta chrónia
Me “stavrothíto” ki “osanná”
o kósmos prochorái
beno sto galaksía su
ki i gi de me chorái
Káti tragudia díkopa
mas ginane fortía
san numera germaniká
s’ atélioti thitia
Káti tragudia díkopa
mas ginane fortía
san numera germaniká
s’ atélioti thitia
|