Η ζωή μας τάχα πού πηγαίνει
έτσι όπως μονότονα κυλά;
Σ’ ένα σούπερ μάρκετ μπαινοβγαίνει
μα τα χέρια μένουν αδειανά.
Χάθηκαν τα πρόσωπα στην πρέσα
κι έγινε η αγάπη πιο φτωχή.
Σε χωριά και πολιτείες μέσα
όλα γίναν ένα, δύο, χι.
Βάλε μια κεραία στο κεφάλι,
παίξε στην οθόνη της ψυχής.
Σε βαθύ κι ατέλειωτο κανάλι,
παίζουμε ένα σήριαλ κι εμείς.
Έγινε η ζωή μας
μια πετυχημένη κουρελού.
Φτάσαμε στο τέρμα
κι όμως ξεκινήσαμε γι’ αλλού.
|
I zoí mas tácha pu pigeni
étsi ópos monótona kilá;
S’ éna super márket benovgeni
ma ta chéria ménun adianá.
Cháthikan ta prósopa stin présa
ki égine i agápi pio ftochí.
Se choriá ke polities mésa
óla ginan éna, dío, chi.
Oále mia kerea sto kefáli,
pekse stin othóni tis psichís.
Se vathí ki atélioto kanáli,
pezume éna sírial ki emis.
Έgine i zoí mas
mia petichiméni kurelu.
Ftásame sto térma
ki ómos ksekinísame gi’ allu.
|