Στο σπίτι μέσα είμαι κλεισμένος
σε άδειες σκέψεις είμαι βυθισμένος
να ζω μπροστά μου το ίδιο έργο σε επανάληψη
Το φως μου είναι αναμμένο
κάθομαι μόνος και σε περιμένω
μα οι νύχτες γράφουν στην αγκαλιά μου εγκατάλειψη
Πονάω γύρνα πίσω πάλι
Ξεσπάω ζω σε μαύρο χάλι
Πώς μπορείς και με πετάς
φεύγεις και με παρατάς
τόσο γρήγορα ξεχνάς δε μ’αγαπάς
Κι όλα πάλι απ’την αρχή
βλέπω στο άδειο μου κορμί
μια λέξη να ’χει χαραχτεί
εγκατάλειψη
Η ώρα έχει πια περάσει
κι εσύ δεν ήρθες μ’έχεις ξεπεράσει
και η καρδιά μου να έχει πέσει σε κατάθλιψη
Πονάω γύρνα πίσω πάλι
Ξεσπάω ζω σε μαύρο χάλι
Πώς μπορείς και με πετάς
φεύγεις και με παρατάς
τόσο γρήγορα ξεχνάς δε μ’αγαπάς
Κι όλα πάλι απ’την αρχή
βλέπω στο άδειο μου κορμί
μια λέξη να ’χει χαραχτεί
εγκατάλειψη
|
Sto spíti mésa ime klisménos
se ádies sképsis ime vithisménos
na zo brostá mu to ídio érgo se epanálipsi
To fos mu ine anamméno
káthome mónos ke se periméno
ma i níchtes gráfun stin agkaliá mu egkatálipsi
Ponáo girna píso páli
Ksespáo zo se mavro cháli
Pós boris ke me petás
fevgis ke me paratás
tóso grígora ksechnás de m’agapás
Ki óla páli ap’tin archí
vlépo sto ádio mu kormí
mia léksi na ’chi charachti
egkatálipsi
I óra échi pia perási
ki esí den írthes m’échis kseperási
ke i kardiá mu na échi pési se katáthlipsi
Ponáo girna píso páli
Ksespáo zo se mavro cháli
Pós boris ke me petás
fevgis ke me paratás
tóso grígora ksechnás de m’agapás
Ki óla páli ap’tin archí
vlépo sto ádio mu kormí
mia léksi na ’chi charachti
egkatálipsi
|