Στάθηκα πάλι
έξω απ την πόρτα που μας χώρισε,
να κοιτάξω ήθελα εμπρός,
αυτή η αγάπη γόρδιος δεσμός.
Είπα θα φύγω…
μα την καρδιά κανείς δε ρώτησε…
μακριά σου θάνατος αργός,
ένοχος ο εγωισμός.
Εγωισμέ μου πες μου τώρα
πως μπορείς,
φιλιά να δίνεις που δεν είναι αληθινά…
να δεις που όσο επιμένουμε εμείς,
εκείνη φεύγει κάθε βήμα πιο μακριά.
Εγωισμέ μου πες μου τώρα
πως μπορείς,
φυλακισμένος να ‘σαι σ’ άλλη αγκαλιά,
εγωισμέ μου όσο υποφέρουμε εμείς,
εκείνη ξανά ανοίγει τα φτερά!
Βρέθηκα πάλι…
στη γειτονιά που αγαπηθήκαμε,
άστραψε μπροστά μου κεραυνός,
θέλω να γυρίσω ολοταχώς…
Είναι Θεός μας ο έρωτας
που μοιραστήκαμε,
μακριά σου θάνατος αργός,
ένοχος ο εγωισμός…
Εγωισμέ μου πες μου τώρα
πως μπορείς,
φιλιά να δίνεις που δεν είναι αληθινά…
να δεις που όσο επιμένουμε εμείς,
εκείνη φεύγει κάθε βήμα πιο μακριά.
Εγωισμέ μου πες μου τώρα
πως μπορείς,
φυλακισμένος να ‘σαι σ’ άλλη αγκαλιά,
εγωισμέ μου όσο υποφέρουμε εμείς,
εκείνη ξανά ανοίγει τα φτερά!
|
Státhika páli
ékso ap tin pórta pu mas chórise,
na kitákso íthela ebrós,
aftí i agápi górdios desmós.
Ipa tha fígo…
ma tin kardiá kanis de rótise…
makriá su thánatos argós,
énochos o egismós.
Egismé mu pes mu tóra
pos boris,
filiá na dínis pu den ine alithiná…
na dis pu óso epiménume emis,
ekini fevgi káthe víma pio makriá.
Egismé mu pes mu tóra
pos boris,
filakisménos na ‘se s’ álli agkaliá,
egismé mu óso ipoférume emis,
ekini ksaná anigi ta fterá!
Oréthika páli…
sti gitoniá pu agapithíkame,
ástrapse brostá mu keravnós,
thélo na giríso olotachós…
Ine Theós mas o érotas
pu mirastíkame,
makriá su thánatos argós,
énochos o egismós…
Egismé mu pes mu tóra
pos boris,
filiá na dínis pu den ine alithiná…
na dis pu óso epiménume emis,
ekini fevgi káthe víma pio makriá.
Egismé mu pes mu tóra
pos boris,
filakisménos na ‘se s’ álli agkaliá,
egismé mu óso ipoférume emis,
ekini ksaná anigi ta fterá!
|