|
Κάτι μ’ αρρωσταίνει σ’ αυτή την πολιτεία
και παίρνω σβάρνα τα φαρμακεία
Νιώθω για σένα κάτι τρομερό
και ήρθε η ώρα να στο πω
Έλσα σε φοβάμαι, Έλσα σ’ αγαπώ
μια στιγμή μαζί σου είναι μακελειό
Κι όταν χορεύεις στην πίστα μοναχή
ντουβάρια πέφτουν και σπάζει η οροφή.
Έλσα σε φοβάμαι σαν φωνή Κυρίου
σ’ ένα δωμάτιο φτηνού ξενοδοχείου
ξάπλωσαμε κι ακούμε σειρήνες, βογκητά
τι να σημαίνουν όλα αυτά
Νόμιζα πως ήμουν ελεύθερο πουλί
κι όμως ελεύθερη είσαι μονάχα εσύ
Και όλα τ’ άλλα φήμες και ψευτιές
και ανοησίες και στατιστικές
Έλσα σε φοβάμαι για όσα μ’ αναγκάζεις
γι’ αυτό το αίμα γι’ αυτές εδώ τις φράσεις
είναι μια παγίδα και μια υποταγή
είν’ η αγάπη μου η τρελή
|
Káti m’ arrosteni s’ aftí tin politia
ke perno svárna ta farmakia
Niótho gia séna káti tromeró
ke írthe i óra na sto po
Έlsa se fováme, Έlsa s’ agapó
mia stigmí mazí su ine makelió
Ki ótan chorevis stin písta monachí
ntuvária péftun ke spázi i orofí.
Έlsa se fováme san foní Kiríu
s’ éna domátio ftinu ksenodochiu
ksáplosame ki akume sirínes, vogkitá
ti na simenun óla aftá
Nómiza pos ímun elefthero pulí
ki ómos eleftheri ise monácha esí
Ke óla t’ álla fímes ke pseftiés
ke anoisíes ke statistikés
Έlsa se fováme gia ósa m’ anagkázis
gi’ aftó to ema gi’ aftés edó tis frásis
ine mia pagida ke mia ipotagí
in’ i agápi mu i trelí
|
