|
Τούτο το τραγούδι δεν έχει λόγια,
δεν έχει λόγια να μας πει,
μόνο χρώματα, χίλια χρώματα
και μια γλυκιά γλυκιά φωνή
που ακουγότανε ζωγραφίζοντας
μια εικόνα, αλήθεια, μαγική.
Να νινανι να, νινανι να,
νινανι να, νινανι να.
Και το πήρε ο αγέρας και το πήγε μακριά
ως την άκρη του κόσμου, στα πέλαγα
τα πουλιά τραγουδούσαν
και τα δέντρα σμίγανε κι αυτά, ένα ένα.
Να νινανι να, νινανι να,
νινανι να, νινανι να.
Το τραγούδι ακουγόταν νοσταλγικά
και το πήραν οι αγγέλοι και το πήγαν ψηλά
τα ουράνια τόξα,
το φεγγάρι κι ο ήλιος πιο ψηλά, ένα ένα.
Να νινανι να, νινανι να,
νινανι να, νινανι να.
Όλη η γη τραγουδούσε
και τ’ αστέρια σμίγανε κι αυτά, ένα ένα.
Να νινανι να, νινανι να,
νινανι να, νινανι να.
|
Tuto to tragudi den échi lógia,
den échi lógia na mas pi,
móno chrómata, chília chrómata
ke mia glikiá glikiá foní
pu akugótane zografízontas
mia ikóna, alíthia, magikí.
Na ninani na, ninani na,
ninani na, ninani na.
Ke to píre o agéras ke to píge makriá
os tin ákri tu kósmu, sta pélaga
ta puliá tragudusan
ke ta déntra smígane ki aftá, éna éna.
Na ninani na, ninani na,
ninani na, ninani na.
To tragudi akugótan nostalgiká
ke to píran i angéli ke to pígan psilá
ta uránia tóksa,
to fengári ki o ílios pio psilá, éna éna.
Na ninani na, ninani na,
ninani na, ninani na.
Όli i gi traguduse
ke t’ astéria smígane ki aftá, éna éna.
Na ninani na, ninani na,
ninani na, ninani na.
|
