Δυο σπίτια κλείσαμε και πήραμε τους δρόμους
και αψηφήσαμε ακόμα και τους νόμους
Ερωτά μου ανεπανάληπτε κι απίθανε
κι αγάπη ωραία
ήταν όνειρο τα βράδια που μας ήρθανε
γιατί ήταν λαθραία
Δυο σπίτια κλείσαμε κι ίσως να ’ταν λάθος
αλλά μεθύσαμε απ’το μεγάλο πάθος
Ερωτά μου ανεπανάληπτε κι απίθανε
κι αγάπη ωραία
ήταν όνειρο τα βράδια που μας ήρθανε
γιατί ήταν λαθραία
|
Dio spítia klisame ke pírame tus drómus
ke apsifísame akóma ke tus nómus
Erotá mu anepanálipte ki apíthane
ki agápi orea
ítan óniro ta vrádia pu mas írthane
giatí ítan lathrea
Dio spítia klisame ki ísos na ’tan láthos
allá methísame ap’to megálo páthos
Erotá mu anepanálipte ki apíthane
ki agápi orea
ítan óniro ta vrádia pu mas írthane
giatí ítan lathrea
|