Κοίτα με ξανά, μες τα μάτια μου κοίτα με,
γέλα με το γέλιο που λέει τα πάντα,
πάρε ότι έχω σαν την πρώτη φορά και φίλα με,
όσα η καρδιά σου θέλει απόψε κάν’ τα.
Κι έτσι να σε θυμάμαι, έτσι μόνο να σε ξέρω,
έτσι να σε θυμάμαι όταν θα φεύγεις,
έτσι να σε θυμάμαι, έτσι μόνο να σε ξέρω,
έτσι να σε θυμάμαι και να σε θέλω, να σε θέλω.
Κοίτα με ξανά, σαν να μη με ξανάδες πριν,
δες με απ’ την αρχή σαν να `μουν ξένος,
δείξου μου πιο βαθιά απ’ το γυμνό σου το κορμί,
μήπως και ξανανιώσω ερωτευμένος.
Κι έτσι να σε θυμάμαι, έτσι μόνο να σε ξέρω,
έτσι να σε θυμάμαι όταν θα φεύγεις,
έτσι να σε θυμάμαι, έτσι μόνο να σε ξέρω,
έτσι να σε θυμάμαι και να σε θέλω, να σε θέλω.
Κοίτα με ξανά κι αγκάλιασέ με το είναι σου,
μόνο αυτή η αγάπη είναι αγάπη,
κι όλες τις άδειες ώρες, τις μέρες, τους μήνες σου,
κάν’ τα για μια φορά ν’ αξίζουν κάτι.
Κι έτσι να σε θυμάμαι, έτσι μόνο να σε ξέρω,
έτσι να σε θυμάμαι όταν θα φεύγεις,
έτσι να σε θυμάμαι, έτσι μόνο να σε ξέρω,
έτσι να σε θυμάμαι και να σε θέλω, να σε θέλω.
|
Kita me ksaná, mes ta mátia mu kita me,
géla me to gélio pu léi ta pánta,
páre óti écho san tin próti forá ke fíla me,
ósa i kardiá su théli apópse kán’ ta.
Ki étsi na se thimáme, étsi móno na se kséro,
étsi na se thimáme ótan tha fevgis,
étsi na se thimáme, étsi móno na se kséro,
étsi na se thimáme ke na se thélo, na se thélo.
Kita me ksaná, san na mi me ksanádes prin,
des me ap’ tin archí san na `mun ksénos,
diksu mu pio vathiá ap’ to gimnó su to kormí,
mípos ke ksananióso erotevménos.
Ki étsi na se thimáme, étsi móno na se kséro,
étsi na se thimáme ótan tha fevgis,
étsi na se thimáme, étsi móno na se kséro,
étsi na se thimáme ke na se thélo, na se thélo.
Kita me ksaná ki agkáliasé me to ine su,
móno aftí i agápi ine agápi,
ki óles tis ádies óres, tis méres, tus mínes su,
kán’ ta gia mia forá n’ aksízun káti.
Ki étsi na se thimáme, étsi móno na se kséro,
étsi na se thimáme ótan tha fevgis,
étsi na se thimáme, étsi móno na se kséro,
étsi na se thimáme ke na se thélo, na se thélo.
|