Έχουμε ένα σπιτικό, μια δουλίτσα κι ένα γιο,
μια γυναίκα νευρικιά που κρατάει απ’ τα Σφακιά.
Έχουμε μιαν εκκλησία, κάπου κάπου μια ληστεία,
έχουμε και μία θεία, φυλακές και αμνηστία.
Έχουμε Ερυθρό Σταυρό, ΙΚΑ και ρυθμιστικό,
έχουμε πολλά καρφιά και νησάκια εξωτικά.
Έχουμε πολιτικούς ήρεμους και νευρικούς,
κόμμα, μέσον, βουλευτές, αχ και πετρελαιοπηγές.
Έχουμε έναν καφενέ, ούζο, τάβλι και καφέ.
έχουμε και τυχερό, το λαχείο, το ΠροΠο.
Έχουμε κι ένα δεσμό με κορίτσι λυγερό,
αφθονία στο νερό, julia αποσμητικό.
Έχουμε, έχουμε, το ψωμί μας έχουμε.
Έχουμε, έχουμε, αχ και τι δεν έχουμε.
Έχουμε, έχουμε, όλα τα κατέχουμε.
Έχουμε, έχουμε, άραγε τι έχουμε;…
|
Έchume éna spitikó, mia dulítsa ki éna gio,
mia gineka nevrikiá pu kratái ap’ ta Sfakiá.
Έchume mian ekklisía, kápu kápu mia listia,
échume ke mía thia, filakés ke amnistía.
Έchume Erithró Stavró, IKA ke rithmistikó,
échume pollá karfiá ke nisákia eksotiká.
Έchume politikus íremus ke nevrikus,
kómma, méson, vuleftés, ach ke petreleopigés.
Έchume énan kafené, uzo, távli ke kafé.
échume ke ticheró, to lachio, to ProPo.
Έchume ki éna desmó me korítsi ligeró,
afthonía sto neró, julia aposmitikó.
Έchume, échume, to psomí mas échume.
Έchume, échume, ach ke ti den échume.
Έchume, échume, óla ta katéchume.
Έchume, échume, árage ti échume;…
|