Στ’ αδιέξοδο μπροστά του χωρισμού
νικημένο βλέπω τον εγωισμό μου.
Και μου λέει απ’ την καρδιά μου μια φωνή:
Αν χαθείς, χάνω απ’ τα μάτια μου το φως μου.
Φοβάμαι, αν δεν είσαι εσύ στο πλάι μου, φοβάμαι
και τα λάθη σαν μαχαίρια με χτυπάνε
κι η μοναξιά με λιώνει σαν κερί.
Στ’ αδιέξοδο μπροστά του χωρισμού
μόνο εσύ μπορείς το δρόμο να μου δείξεις.
Αν μ’ αφήσεις μοναχό μου, θα χαθώ
κι όπου πάω θα με κυνηγούν οι τύψεις.
Φοβάμαι, αν δεν είσαι εσύ στο πλάι μου, φοβάμαι
και τα λάθη σαν μαχαίρια με χτυπάνε
κι η μοναξιά με λιώνει σαν κερί.
|
St’ adiéksodo brostá tu chorismu
nikiméno vlépo ton egismó mu.
Ke mu léi ap’ tin kardiá mu mia foní:
An chathis, cháno ap’ ta mátia mu to fos mu.
Fováme, an den ise esí sto plái mu, fováme
ke ta láthi san macheria me chtipáne
ki i monaksiá me lióni san kerí.
St’ adiéksodo brostá tu chorismu
móno esí boris to drómo na mu diksis.
An m’ afísis monachó mu, tha chathó
ki ópu páo tha me kinigun i típsis.
Fováme, an den ise esí sto plái mu, fováme
ke ta láthi san macheria me chtipáne
ki i monaksiá me lióni san kerí.
|