Και πάλι ανάβω τσιγάρο
καπνίζω κι ας μην το γουστάρω
είναι αργά μα εγώ ξαγρυπνώ δεν κοιμάμαι
το γιατί δεν το ξέρω
μα κάτι φοβάμαι.
Φοβάμαι που ίσως
τα χρόνια μου άφησα
που λάθος αγάπες
και όνειρα κράτησα
μα αυτό είναι ψέμα
κι εγώ το πληρώνω
φοβάμαι εμένα εμένα και μόνο.
Δε θέλω να δω την αλήθεια
κι απ’ το ψέμα ζητάω βοήθεια
απορώ πού θα βγει και το τέλος ποιο θα `ναι
το γιατί δεν το ξέρω
μα κάτι φοβάμαι.
Φοβάμαι που ίσως
τα χρόνια μου άφησα
που λάθος αγάπες
και όνειρα κράτησα
μα αυτό είναι ψέμα
κι εγώ το πληρώνω
φοβάμαι εμένα εμένα και μόνο.
|
Ke páli anávo tsigáro
kapnízo ki as min to gustáro
ine argá ma egó ksagripnó den kimáme
to giatí den to kséro
ma káti fováme.
Fováme pu ísos
ta chrónia mu áfisa
pu láthos agápes
ke ónira krátisa
ma aftó ine pséma
ki egó to pliróno
fováme eména eména ke móno.
De thélo na do tin alíthia
ki ap’ to pséma zitáo voíthia
aporó pu tha vgi ke to télos pio tha `ne
to giatí den to kséro
ma káti fováme.
Fováme pu ísos
ta chrónia mu áfisa
pu láthos agápes
ke ónira krátisa
ma aftó ine pséma
ki egó to pliróno
fováme eména eména ke móno.
|