|
Το αποφάσισες μου λες
για πάντα να μ’ αφήσεις
Και μες στα ξημερώματα
ζητάς να μου μιλήσεις
Ότι κι αν θέλεις να μου πεις
δεν έχει σημασία
Το μόνο που με ενοχλεί
που σου `δωσα αξία
Φύγε κι εσύ
νομίζεις πως με νοιάζει
συνήθισα μακρυά σου
συνέχεια να χαράζει
Φύγε κι εσύ
συνήθισα μονάχος
ήσουν για μένανε θα πω
ακόμη ένα λάθος
το πιο μεγάλο λάθος
Αδικαιολόγητα ζητάς
να μου δικαιολογήσεις
Κάνε στ’ αλήθεια ότι θες
δε θέλω εξηγήσεις
Το ήξερα απ’ την αρχή
δεν ήσουνα για μένα
Μου φάνηκες αληθινή
μα ήσουν ένα ψέμα
Φύγε κι εσύ
νομίζεις πως με νοιάζει
συνήθισα μακρυά σου
συνέχεια να χαράζει
Φύγε κι εσύ
συνήθισα μονάχος
ήσουν για μένανε θα πω
ακόμη ένα λάθος
το πιο μεγάλο λάθος
|
To apofásises mu les
gia pánta na m’ afísis
Ke mes sta ksimerómata
zitás na mu milísis
Όti ki an thélis na mu pis
den échi simasía
To móno pu me enochli
pu su `dosa aksía
Fíge ki esí
nomízis pos me niázi
siníthisa makriá su
sinéchia na charázi
Fíge ki esí
siníthisa monáchos
ísun gia ménane tha po
akómi éna láthos
to pio megálo láthos
Adikeológita zitás
na mu dikeologísis
Káne st’ alíthia óti thes
de thélo eksigísis
To íksera ap’ tin archí
den ísuna gia ména
Mu fánikes alithiní
ma ísun éna pséma
Fíge ki esí
nomízis pos me niázi
siníthisa makriá su
sinéchia na charázi
Fíge ki esí
siníthisa monáchos
ísun gia ménane tha po
akómi éna láthos
to pio megálo láthos
|
