|
Είναι μια κρίσιμη καμπή
τέλειο δεν υπάρχει
κι έχεις πια κουραστεί πολύ,
μόνο η αγάπη υπάρχει.
Στα ανοιχτά βρες να πιαστείς
σανίδα σωτηρίας,
πλώρη για εκεί που που είναι ο καπνός
σημείο αφετηρίας.
Φωνή, γνωστή άγνωστη φωνή δικιά μου ξένη,
ούτε σωστή ούτε λάθος
σαν ειμαρμένη, φωνή γλυκιά μου
μάνα αγαπημένη.
Φωνή, γνωστή άγνωστη φωνή δικιά μου ξένη,
ούτε σωστή ούτε λάθος
αγαπημένη φωνή, γλυκιά μου
μάνα αγαπημένη.
Είναι μια κρίσιμη στιγμή
που ο γκρεμός ανθίζει,
μα εσύ δεν ξέρεις τι ζητάς
δεν ξέρεις τι σου αξίζει.
Αχ οδοιπόρος, αχ μια ευχή
και πού να βρει για να `χει,
φύγε γι αλλού, φύγε γι αλλού
μόνο η αγάπη υπάρχει.
|
Ine mia krísimi kabí
télio den ipárchi
ki échis pia kurasti polí,
móno i agápi ipárchi.
Sta anichtá vres na piastis
sanída sotirías,
plóri gia eki pu pu ine o kapnós
simio afetirías.
Foní, gností ágnosti foní dikiá mu kséni,
ute sostí ute láthos
san imarméni, foní glikiá mu
mána agapiméni.
Foní, gností ágnosti foní dikiá mu kséni,
ute sostí ute láthos
agapiméni foní, glikiá mu
mána agapiméni.
Ine mia krísimi stigmí
pu o gkremós anthízi,
ma esí den kséris ti zitás
den kséris ti su aksízi.
Ach odipóros, ach mia efchí
ke pu na vri gia na `chi,
fíge gi allu, fíge gi allu
móno i agápi ipárchi.
|
