Γειτονιές της Μεσογείου,
του ανθρώπινου φορτίου
που το σέρνει ο καημός,
των πολεμικών κηρύκων,
του στρατού των ανηλίκων·
ένας αμανές τυφλός.
Το πολύχρωμο αγέρι
απ’ τη Γάζα ως την Ταγγέρη,
τρίλια βεδουίνικη
άνθρωποι που δεν ξεχνάνε
τη χαρά να σεργιανάνε
μες στου πόνου την αυλή.
Της Φεϋρούζ “Αι γενεαί πάσαι”
απ’ το ψαλτήρι του Θεού,
στα ερείπια της Βηρυττού
τραυματισμένος θα ’σαι.
Της Ουμ Καλσούμ τ’ άσπρο μαντήλι
στης Αιγύπτου τον ουρανό,
θα το θυμάσαι με στεναγμό
και μάτωμα στα χείλη.
Φτιάχνουν κι αρματώνουν βάρκα
απ’ του φοίνικα τη σάρκα
τα ξυπόλητα παιδιά
ξεπουλάνε στο παζάρι
τη μαστίχα, το μπαχάρι,
του ιδρώτα, ωχ, τη σοδειά.
Τα μεταξωτά φουστάνια
στων ερώτων τα λιμάνια,
της Φατιμά ο λυγμός
που την έταξε αρραβώνα
κάποια νύχτα στη Σιδώνα
ένας βόρειος ναυτικός.
Της Φεϋρούζ “Αι γενεαί πάσαι”
απ’ το ψαλτήρι του Θεού,
στα ερείπια της Βηρυττού
τραυματισμένος θα ’σαι.
Της Ουμ Καλσούμ τ’ άσπρο μαντήλι
στης Αίγυπτου τον ουρανό,
θα το θυμάσαι με στεναγμό
και μάτωμα στα χείλη.
|
Gitoniés tis Mesogiu,
tu anthrópinu fortíu
pu to sérni o kaimós,
ton polemikón kiríkon,
tu stratu ton anilíkon·
énas amanés tiflós.
To políchromo agéri
ap’ ti Gáza os tin Tangéri,
trília veduíniki
ánthropi pu den ksechnáne
ti chará na sergianáne
mes stu pónu tin avlí.
Tis Feiruz “E genee páse”
ap’ to psaltíri tu Theu,
sta eripia tis Oirittu
trafmatisménos tha ’se.
Tis Oim Kalsum t’ áspro mantíli
stis Egiptu ton uranó,
tha to thimáse me stenagmó
ke mátoma sta chili.
Ftiáchnun ki armatónun várka
ap’ tu finika ti sárka
ta ksipólita pediá
ksepuláne sto pazári
ti mastícha, to bachári,
tu idróta, och, ti sodiá.
Ta metaksotá fustánia
ston eróton ta limánia,
tis Fatimá o ligmós
pu tin étakse arravóna
kápia níchta sti Sidóna
énas vórios naftikós.
Tis Feiruz “E genee páse”
ap’ to psaltíri tu Theu,
sta eripia tis Oirittu
trafmatisménos tha ’se.
Tis Oim Kalsum t’ áspro mantíli
stis Egiptu ton uranó,
tha to thimáse me stenagmó
ke mátoma sta chili.
|