Κλείνεις την πόρτα έτσι απλά μ’ ένα αντίο.
μ’ αφήνεις μόνο μου να ζω για δύο
κλείνεις τα μάτια να μη δω ότι κλαις.
Γιατί κλαις
Που χωρίσαμε εσύ για όλα φταις
Φταις
Που οι πληγές μου είν’ ακόμα ανοιχτές
φταις
Που όσα ζήσαμε σε μια στιγμή τα καις
Γιατί κλαις
Κλείνεις την πόρτα και το νιώθω σε χάνω
μ’ αφήνεις μόνο μου και τι να κάνω
Κλείνεις τα μάτια να μη δω ότι κλαις
Γιατί κλαις
Που χωρίσαμε εσύ για όλα φταις
Φταις
Που οι πληγές μου είν’ ακόμα ανοιχτές
φταις
Που όσα ζήσαμε σε μια στιγμή τα καις
Γιατί κλαις
|
Klinis tin pórta étsi aplá m’ éna antío.
m’ afínis móno mu na zo gia dío
klinis ta mátia na mi do óti kles.
Giatí kles
Pu chorísame esí gia óla ftes
Ftes
Pu i pligés mu in’ akóma anichtés
ftes
Pu ósa zísame se mia stigmí ta kes
Giatí kles
Klinis tin pórta ke to niótho se cháno
m’ afínis móno mu ke ti na káno
Klinis ta mátia na mi do óti kles
Giatí kles
Pu chorísame esí gia óla ftes
Ftes
Pu i pligés mu in’ akóma anichtés
ftes
Pu ósa zísame se mia stigmí ta kes
Giatí kles
|