|
Δεν ξέρω πως να περιγράψω
τον εφιάλτη αυτό που ζω
Έχει στιγμές παραφροσύνης
έχει στιγμές που νοσταλγώ
Κι εγώ στη μέση μοιρασμένος
με το διπλό μου εαυτό
και την πυξίδα της καρδιά μου
συντονισμένο στο κακό
Ας θες απ’ τα χέρια σου να σπάσω
Ας μη μου επιτρέπεις να αντιδράσω
Θα δίνω για όσο σ΄ αγαπάω
γροθιά στο μαχαίρι
Η καρδιά μου δε δέχεται την ήττα
Δεν τελειώσαμε ακόμη, σου το είπα
Θα δίνω για όσο σ΄ αγαπάω
κι ας χάνω από χέρι
Μια γροθιά στο μαχαίρι
Δεν ξέρω πως να περιγράψω
τ΄ απλά, τα καθημερινά
Είναι σαν χάρτες που λατρεύεις
μα δε σε βγάζουν πουθενά
Δε με πειράζει που είπες φεύγω
μ΄ έχει τσακίσει πιο πολύ
τα δυο σου μάτια που μου λέγαν
“μην την ακούς, δεν το εννοεί…”
Ας θες απ’ τα χέρια σου να σπάσω
Ας μη μου επιτρέπεις να αντιδράσω
Θα δίνω για όσο σ΄ αγαπάω
γροθιά στο μαχαίρι
Η καρδιά μου δε δέχεται την ήττα
Δεν τελειώσαμε ακόμη, σου το είπα
Θα δίνω για όσο σ΄ αγαπάω
κι ας χάνω από χέρι
Μια γροθιά στο μαχαίρι
|
Den kséro pos na perigrápso
ton efiálti aftó pu zo
Έchi stigmés parafrosínis
échi stigmés pu nostalgó
Ki egó sti mési mirasménos
me to dipló mu eaftó
ke tin piksída tis kardiá mu
sintonisméno sto kakó
As thes ap’ ta chéria su na spáso
As mi mu epitrépis na antidráso
Tha díno gia óso s΄ agapáo
grothiá sto macheri
I kardiá mu de déchete tin ítta
Den teliósame akómi, su to ipa
Tha díno gia óso s΄ agapáo
ki as cháno apó chéri
Mia grothiá sto macheri
Den kséro pos na perigrápso
t΄ aplá, ta kathimeriná
Ine san chártes pu latrevis
ma de se vgázun puthená
De me pirázi pu ipes fevgo
m΄ échi tsakísi pio polí
ta dio su mátia pu mu légan
“min tin akus, den to ennoi…”
As thes ap’ ta chéria su na spáso
As mi mu epitrépis na antidráso
Tha díno gia óso s΄ agapáo
grothiá sto macheri
I kardiá mu de déchete tin ítta
Den teliósame akómi, su to ipa
Tha díno gia óso s΄ agapáo
ki as cháno apó chéri
Mia grothiá sto macheri
|
