|
Αθήνα, ώρα μηδέν.
Καμιά δεκαπενταριά μαζεμένοι, πάρλα στην πάρλα,
κι αυτός με τα μαύρα γυαλιά έχει το λόγο.
Φοράει τα γυαλιά τα σκούρα,
το βλέμμα του σκληρό και φλατ.
Ο άνθρωπός μας έχει κουλτούρα:
βιβλία, τέχνη και μπουάτ.
Μα προς Θεού, μα προς Θεού,
μας έχετε ζαλίσει.
Τα βασανάκια του λαού
ποιος θα τα τρα ,
ποιος θα τα τραγουδήσει;
Αθήνα, ώρα δύο και τριάντα μετά τα μεσάνυχτα.
Η συζήτηση συνεχίζεται με βαρβαρότητα.
αυτός που σου φοράει τα γυαλιά τα μαύρα έχει πάλι το λόγο.
Σβηστό τσιμπούκι και μαλλούρα,
συζήτηση ως το πρωί.
Ο άνθρωπός μας έχει κουλτούρα
και θα μας φτιάξει τη ζωή.
Μα προς Θεού, μα προς Θεού,
μας έχετε ζαλίσει.
Τα βασανάκια του λαού
ποιος θα τα τρα ,
ποιος θα τα τραγουδήσει;
Χαράματα.
Η συνεδρίαση διακόπτεται.
Οι κουλτουριτζήδες εξέρχονται και η συνέχεια αύριο.
|
Athína, óra midén.
Kamiá dekapentariá mazeméni, párla stin párla,
ki aftós me ta mavra gialiá échi to lógo.
Forái ta gialiá ta skura,
to vlémma tu skliró ke flat.
O ánthropós mas échi kultura:
vivlía, téchni ke buát.
Ma pros Theu, ma pros Theu,
mas échete zalísi.
Ta vasanákia tu lau
pios tha ta tra ,
pios tha ta tragudísi;
Athína, óra dío ke triánta metá ta mesánichta.
I sizítisi sinechízete me varvarótita.
aftós pu su forái ta gialiá ta mavra échi páli to lógo.
Svistó tsibuki ke mallura,
sizítisi os to pri.
O ánthropós mas échi kultura
ke tha mas ftiáksi ti zoí.
Ma pros Theu, ma pros Theu,
mas échete zalísi.
Ta vasanákia tu lau
pios tha ta tra ,
pios tha ta tragudísi;
Charámata.
I sinedríasi diakóptete.
I kulturitzídes eksérchonte ke i sinéchia avrio.
|
