Σκάβουνε τ’ άλογα τη γης αγριεμένα
Ο Δον Ροντρίγκο Τελέθ Ζιρόν
Από τ’ Αλμαγκρογιά της Ιουδαδρεάλ
Με δυο χιλιάδες πάει
Ατσάλι σκέπασε το λαμπερό μετάξι
Η λόγχη καρφωμένη
Καρφωμένη στο φεγγάρι
Στην κοιλάδα της Φουέντε Οβεχούνα
Αίμα της Ισπανίας καίει τα χόρτα
Για ποιον οργώνεις σπέρνεις και θερίζεις
Χωριάτη της Φουέντε Οβεχούνα
Ο νικητής τον τόπο σου θ’αρπάξει
Κι ο νικημένος πάλι από εσέ θα πάρει
Χωριάτη της Φουέντε Οβεχούνα
|
Skávune t’ áloga ti gis agrieména
O Don Rontrígko Teléth Zirón
Apó t’ Almagkrogiá tis Iudadreál
Me dio chiliádes pái
Atsáli sképase to laberó metáksi
I lógchi karfoméni
Karfoméni sto fengári
Stin kiláda tis Fuénte Ovechuna
Ema tis Ispanías kei ta chórta
Gia pion orgónis spérnis ke therízis
Choriáti tis Fuénte Ovechuna
O nikitís ton tópo su th’arpáksi
Ki o nikiménos páli apó esé tha pári
Choriáti tis Fuénte Ovechuna
|