Έλα φωνή πρωτοστάτη αγγέλου
να με βγάλεις.
Του αιώνα τα παιδιά τα γνώρισα
πόση αλήθεια τα σκεπάζει όταν κοιμούνται
στ’ ακονισμένα νύχια των καιρών.
Να ‘ταν η ζωή μια χαραμάδα
να χωρούσε μάνα μου η Ελλάδα.
Να ‘τανε βροχή κάθε μου δάκρυ
πέλαγο μόνο να βρει.
Να ‘τανε κι άγγελοι δικοί μου
χαρακιές να κάνουν στο κορμί μου
να ‘τρεχε το αίμα μου να γράφω
πόσο με πονάει αυτή η γη.
Έλα καημέ στη θέση τ’ ουρανού
να μετρηθούμε.
Της ανάγκης τις φωτιές αγκάλιασα
στη Μεσόγειο δεν έχουμε τελειώσει
σαν τους ανέμους χάσαμε το φως
Να ‘ταν η ζωή μια χαραμάδα
να χωρούσε μάνα μου η Ελλάδα.
Να ‘τανε βροχή κάθε μου δάκρυ
πέλαγο μόνο να βρει.
Να ‘τανε κι άγγελοι δικοί μου
χαρακιές να κάνουν στο κορμί μου
να ‘τρεχε το αίμα μου να γράφω
πόσο με πονάει αυτή η γη.
|
Έla foní protostáti angélu
na me vgális.
Tu eóna ta pediá ta gnórisa
pósi alíthia ta skepázi ótan kimunte
st’ akonisména níchia ton kerón.
Na ‘tan i zoí mia charamáda
na choruse mána mu i Elláda.
Na ‘tane vrochí káthe mu dákri
pélago móno na vri.
Na ‘tane ki ángeli diki mu
charakiés na kánun sto kormí mu
na ‘treche to ema mu na gráfo
póso me ponái aftí i gi.
Έla kaimé sti thési t’ uranu
na metrithume.
Tis anágkis tis fotiés agkáliasa
sti Mesógio den échume teliósi
san tus anémus chásame to fos
Na ‘tan i zoí mia charamáda
na choruse mána mu i Elláda.
Na ‘tane vrochí káthe mu dákri
pélago móno na vri.
Na ‘tane ki ángeli diki mu
charakiés na kánun sto kormí mu
na ‘treche to ema mu na gráfo
póso me ponái aftí i gi.
|