Δεν έχει άστρα ο ουρανός
δεν έχει πια φεγγάρι
κι απόψε άργησε ξανά
ο ύπνος να με πάρει
Έστειλε πάλι τον καημό
τ’όνειρο να μου κλέψει
είναι φωτιά ο χωρισμός
και ποιος να τον αντέξει
Ήλιε μου αν την δεις
πες της πως πεθαίνω
πες της να χαρείς
πως την περιμένω
Ήλιε μου αν την δεις
πες της πως πονάω
πες της να χαρείς
πως την αγαπάω
Δεν έχει άνοιξη η ζωή
δεν έχει καλοκαίρια
έναν χειμώνα μοναξιάς
κρατώ στα δυο μου χέρια
Ήταν το ψέμα της γλυκό
κι εγώ το’χα πιστέψει
μα είναι μαχαίρι ο χωρισμός
και ποιος να τον αντέξει
Ήλιε μου αν την δεις
πες της πως πεθαίνω
πες της να χαρείς
πως την περιμένω
Ήλιε μου αν την δεις
πες της πως πονάω
πες της να χαρείς
πως την αγαπάω
Ήλιε μ’ , αν ελέπ’ς
τεμόν το πουλόπον,
πέει ατό, πονά
τεμόν το καρδόπον
Ήλιε μ’ , πέει ατέν
είν’ πολλά τα πόνια μ’ ,
θα βάλ’ άψιμον,
και θα κόφτ’ τα χρόνια μ’ .
|
Den échi ástra o uranós
den échi pia fengári
ki apópse árgise ksaná
o ípnos na me pári
Έstile páli ton kaimó
t’óniro na mu klépsi
ine fotiá o chorismós
ke pios na ton antéksi
Ήlie mu an tin dis
pes tis pos petheno
pes tis na charis
pos tin periméno
Ήlie mu an tin dis
pes tis pos ponáo
pes tis na charis
pos tin agapáo
Den échi ániksi i zoí
den échi kalokeria
énan chimóna monaksiás
krató sta dio mu chéria
Ήtan to pséma tis glikó
ki egó to’cha pistépsi
ma ine macheri o chorismós
ke pios na ton antéksi
Ήlie mu an tin dis
pes tis pos petheno
pes tis na charis
pos tin periméno
Ήlie mu an tin dis
pes tis pos ponáo
pes tis na charis
pos tin agapáo
Ήlie m’ , an elép’s
temón to pulópon,
péi ató, poná
temón to kardópon
Ήlie m’ , péi atén
in’ pollá ta pónia m’ ,
tha vál’ ápsimon,
ke tha kóft’ ta chrónia m’ .
|