|
Κόπιασα πολύ για να σε πείσω
Να `ρθεις να μου φέρεις πάλι πίσω
όλα όσα μου πήρες
όσα μου ‘δωσαν οι μοίρες
όταν ήρθες στην ζωή μου μια φορά
Όσα ήταν δικά κου
Όταν μου ‘λεγες καρδιά μου
Πως για μας είναι φτιαγμένη η χαρά
Ήρθες μα δεν ήσουν όπως τότε
Με το γέλιο στη ματιά
Και στο στόμα τη φωτιά
Τη φωτιά
Δε με νοιάζει τώρα αν ξαναφύγεις
Άλλη πια πληγή δε μου ανοίγεις
Τι κι αν ήρθες πίσω
Κόντεψα να σε μισήσω
Και σαν άγνωστοι φερθήκαμε κι οι δυο
Κι όλα όσα μου πήρες
Όσα μου ‘δωσαν οι μοίρες
Αναμνήσεις να μου μείνουν προτιμώ
|
Kópiasa polí gia na se piso
Na `rthis na mu féris páli píso
óla ósa mu píres
ósa mu ‘dosan i mires
ótan írthes stin zoí mu mia forá
Όsa ítan diká ku
Όtan mu ‘leges kardiá mu
Pos gia mas ine ftiagméni i chará
Ήrthes ma den ísun ópos tóte
Me to gélio sti matiá
Ke sto stóma ti fotiá
Ti fotiá
De me niázi tóra an ksanafígis
Άlli pia pligí de mu anigis
Ti ki an írthes píso
Kóntepsa na se misíso
Ke san ágnosti ferthíkame ki i dio
Ki óla ósa mu píres
Όsa mu ‘dosan i mires
Anamnísis na mu minun protimó
|
