Νυχτώνει κι εγώ ταξιδεύω
μες στα μάτια σου πάλι
και κάθε σου πόθος σαν κύμα
με χτυπάει με ορμή.
Νυχτώνει και με ένα φιλί σου
κάθε η φλέβα μου σπάει
κι ο έρωτας τρέχει να πνίξει
το γυμνό σου κορμί.
Άλλη μια φορά και ξημέρωσε
γίνε ουρανός και ξαστέρωσε
γλυκά μου μάτια.
Άλλη μια φορά και χαθήκαμε
άλλη μια φορά λυτρωθήκαμε
κανείς δεν έχει κανένα.
Νυχτώνει και στην αγκαλιά σου
βλέπω θαύματα πάλι
και σαν τους αγγέλους
με παίρνεις στο δικό σου ουρανό.
Με κάνεις να βλέπω τον κόσμο
πλαστικό πορτοκάλι
κι ότι αγαπιέται
με ντύνεις κι εγώ το φορώ.
Άλλη μια φορά και ξημέρωσε
γίνε ουρανός και ξαστέρωσε
γλυκά μου μάτια.
Άλλη μια φορά και χαθήκαμε
άλλη μια φορά λυτρωθήκαμε
κανείς δεν έχει κανένα.
|
Nichtóni ki egó taksidevo
mes sta mátia su páli
ke káthe su póthos san kíma
me chtipái me ormí.
Nichtóni ke me éna filí su
káthe i fléva mu spái
ki o érotas tréchi na pníksi
to gimnó su kormí.
Άlli mia forá ke ksimérose
gine uranós ke ksastérose
gliká mu mátia.
Άlli mia forá ke chathíkame
álli mia forá litrothíkame
kanis den échi kanéna.
Nichtóni ke stin agkaliá su
vlépo thafmata páli
ke san tus angélus
me pernis sto dikó su uranó.
Me kánis na vlépo ton kósmo
plastikó portokáli
ki óti agapiéte
me ntínis ki egó to foró.
Άlli mia forá ke ksimérose
gine uranós ke ksastérose
gliká mu mátia.
Άlli mia forá ke chathíkame
álli mia forá litrothíkame
kanis den échi kanéna.
|