Νιάτα πικρά μου, που τ’ όνειρο χάσατε
στο πικρό το σταυροδρόμι,
σας βρήκαν μπόρες, αλλά δεν ξεχάσατε
να παλεύετε ακόμη.
Κάντε κουράγιο και, μα τον άγιο,
κάπου θα βρείτε ένα λιμάνι, ένα φως.
Κάντε κουράγιο και, μα τον άγιο,
για τους μικρούς είναι μεγάλος ο Θεός.
Νιάτα φτωχά μου, που μπόρες σας δείρανε
και πικρή τρικυμία,
απ’ την καρδιά σας το θάρρος δεν πήρανε,
ούτε ελπίδα καμία.
Κάντε κουράγιο και, μα τον άγιο,
κάπου θα βρείτε ένα λιμάνι, ένα φως.
Κάντε κουράγιο και, μα τον άγιο,
για τους μικρούς είναι μεγάλος ο Θεός.
|
Niáta pikrá mu, pu t’ óniro chásate
sto pikró to stavrodrómi,
sas vríkan bóres, allá den ksechásate
na palevete akómi.
Kánte kurágio ke, ma ton ágio,
kápu tha vrite éna limáni, éna fos.
Kánte kurágio ke, ma ton ágio,
gia tus mikrus ine megálos o Theós.
Niáta ftochá mu, pu bóres sas dirane
ke pikrí trikimía,
ap’ tin kardiá sas to thárros den pírane,
ute elpída kamía.
Kánte kurágio ke, ma ton ágio,
kápu tha vrite éna limáni, éna fos.
Kánte kurágio ke, ma ton ágio,
gia tus mikrus ine megálos o Theós.
|