|
Κάθε νύχτα σε θυμάμαι πιο πολύ
με την πίκρα τη ζωή μου ζωγραφίζω,
στην εικόνα του μυαλού μου τη θολή
τη σκιά σου φευγαλέα ξεχωρίζω,
κάθε νύχτα σε θυμάμαι πιο πολύ
και στο όνειρο γελώ τη μοναξιά μου,
δεν ξεχνάω το στερνό σου το φιλί
είμαι μόνη κι είσαι πάλι μακριά μου.
Τέτοιες ώρες,
τέτοιες ώρες η καρδιά μου σε φωνάζει,
και ακούω της σιωπής σου την ηχώ,
τέτοιες ώρες,
τέτοιες ώρες η αγάπη με τρομάζει,
δε θα έρθεις μα εγώ θα σ’ αγαπώ.
Κάθε νύχτα σε θυμάμαι πιο πολύ
και για σένα την καρδιά μου ξανανοίγω,
όμως γίνετ’ η αγάπη απειλή
κι όσα θέλω να σου πω βαθιά τα πνίγω,
κάθε νύχτα σε θυμάμαι πιο πολύ
και στο όνειρο γελώ τη μοναξιά μου,
δεν ξεχνάω το στερνό σου το φιλί
είμαι μόνη κι είσαι πάλι μακριά μου.
Τέτοιες ώρες,
τέτοιες ώρες η καρδιά μου σε φωνάζει,
και ακούω της σιωπής σου την ηχώ,
τέτοιες ώρες,
τέτοιες ώρες η αγάπη με τρομάζει,
δε θα έρθεις μα εγώ θα σ’ αγαπώ,
δε θα έρθεις μα εγώ θα σ’ αγαπώ.
|
Káthe níchta se thimáme pio polí
me tin píkra ti zoí mu zografízo,
stin ikóna tu mialu mu ti tholí
ti skiá su fevgaléa ksechorízo,
káthe níchta se thimáme pio polí
ke sto óniro geló ti monaksiá mu,
den ksechnáo to sternó su to filí
ime móni ki ise páli makriá mu.
Téties óres,
téties óres i kardiá mu se fonázi,
ke akuo tis siopís su tin ichó,
téties óres,
téties óres i agápi me tromázi,
de tha érthis ma egó tha s’ agapó.
Káthe níchta se thimáme pio polí
ke gia séna tin kardiá mu ksananigo,
ómos ginet’ i agápi apilí
ki ósa thélo na su po vathiá ta pnígo,
káthe níchta se thimáme pio polí
ke sto óniro geló ti monaksiá mu,
den ksechnáo to sternó su to filí
ime móni ki ise páli makriá mu.
Téties óres,
téties óres i kardiá mu se fonázi,
ke akuo tis siopís su tin ichó,
téties óres,
téties óres i agápi me tromázi,
de tha érthis ma egó tha s’ agapó,
de tha érthis ma egó tha s’ agapó.
|
