|
Κάτι φταίει, ποτέ δεν ρωτάς,
μα κάτι φταίει, δεν πρέπει να γελάς.
Να ‘ναι ο ήλιος, ο αγέρας, η βροχή,
κάτι φταίει, αλίμονο, πολύ.
Μηχανές, παλιοσίδερα,
σιδεράδες κι αγρότες,
μαθητές, φοιτητές, επιστήμονες,
ποταμάκια κι ευρώτες.
Κάτι φταίει που φέτος θυμήθηκα,
κάτι φταίει που πέρσι ξεχάστηκα.
Κάτι φταίει, κι εσύ με κοιτάς,
κάτι φταίει, αλίμονο σε μας.
|
Káti ftei, poté den rotás,
ma káti ftei, den prépi na gelás.
Na ‘ne o ílios, o agéras, i vrochí,
káti ftei, alímono, polí.
Michanés, paliosídera,
siderádes ki agrótes,
mathités, fitités, epistímones,
potamákia ki evrótes.
Káti ftei pu fétos thimíthika,
káti ftei pu pérsi ksechástika.
Káti ftei, ki esí me kitás,
káti ftei, alímono se mas.
|
