Φέρε μου νύχτα κύματα
στον ύπνο μου να σπάνε
ν’ αλλάζει ο θρόνος βήματα
κοντά της να με πάνε
Να παίζω εγώ στον κεμεντζέ
μπρος στο παράθυρό της
να βάζει η πίκρα φερετζέ
να μπαίνω στο όνειρό της
Φέρε με στα σοκάκια της
νύχτα μου σαν αγιάζι
να τρέμουν τα χεράκια της
όταν θα μ’ αγκαλιάζει
Να παίζω εγώ στον κεμεντζέ
μπρος στο παράθυρό της
να βάζει η πίκρα φερετζέ
να μπαίνω στο όνειρό της
Να παίζω εγώ στο μπουλγαρί
τραγούδια σαν το μέλι
και ρεθυμνιώτικο βαρύ
αν πει πως δε με θέλει
|
Fére mu níchta kímata
ston ípno mu na spáne
n’ allázi o thrónos vímata
kontá tis na me páne
Na pezo egó ston kementzé
bros sto paráthiró tis
na vázi i píkra feretzé
na beno sto óniró tis
Fére me sta sokákia tis
níchta mu san agiázi
na trémun ta cherákia tis
ótan tha m’ agkaliázi
Na pezo egó ston kementzé
bros sto paráthiró tis
na vázi i píkra feretzé
na beno sto óniró tis
Na pezo egó sto bulgarí
tragudia san to méli
ke rethimniótiko varí
an pi pos de me théli
|