|
Tι είναι αυτό που μας αλλάζει
και μας διώχνει μακριά
Στην αρχή αγάπη μοιάζει
κι ύστερα σαν μοναξιά
Στο μυαλό χιλιάδες σκέψεις
που φοβάσαι να τις πεις
Όσο μακριά κι αν τρέξεις
δεν μπορείς πια να κρυφτείς
Κι αν όλα τελειώσαν κι έσβησε η φωτιά
Κι αν δώσαμε τόσα κι άλλα τόσα μα…
Κανείς μας δεν είναι όπως ήταν πια
Στο τέλος τι μένει, πες μου τελικά
Κι αν ακόμα δεν χωράμε
πια στην ίδια αγκαλιά
Η ανάμνησή σου ανοίγει
Μια πληγή μες την καρδιά
Μπερδεμένα είναι τα λόγια
με τους ήχους της σιωπής
Δεν αισθάνθηκες ποτέ σου
κι ούτε θα αισθανθείς
Κι αν όλα τελειώσαν κι έσβησε η φωτιά
Κι αν δώσαμε τόσα κι άλλα τόσα μα…
Κανείς μας δεν είναι όπως ήταν πια
Στο τέλος τι μένει, πες μου τελικά
Κι έτσι απλά αφήνουμε.
Τα όνειρα να φύγουνε.
Ίσως η απόσταση να είναι η μόνη λύση πια για μας.
Δεν θέλει να ‘σαι τέλειος
μονάχα να ‘σαι αληθινός
Ν’ αγαπάς, να δίνεσαι
μα δυστυχώς στο τέλος η συνήθεια νικά
Κι αν όλα τελειώσαν κι έσβησε η φωτιά
Κι αν δώσαμε τόσα κι άλλα τόσα μα…
Κανείς μας δεν είναι όπως ήταν πια
Στο τέλος τι μένει, πες μου τελικά
|
Ti ine aftó pu mas allázi
ke mas dióchni makriá
Stin archí agápi miázi
ki ístera san monaksiá
Sto mialó chiliádes sképsis
pu fováse na tis pis
Όso makriá ki an tréksis
den boris pia na kriftis
Ki an óla teliósan ki ésvise i fotiá
Ki an dósame tósa ki álla tósa ma…
Kanis mas den ine ópos ítan pia
Sto télos ti méni, pes mu teliká
Ki an akóma den choráme
pia stin ídia agkaliá
I anámnisí su anigi
Mia pligí mes tin kardiá
Berdeména ine ta lógia
me tus íchus tis siopís
Den esthánthikes poté su
ki ute tha esthanthis
Ki an óla teliósan ki ésvise i fotiá
Ki an dósame tósa ki álla tósa ma…
Kanis mas den ine ópos ítan pia
Sto télos ti méni, pes mu teliká
Ki étsi aplá afínume.
Ta ónira na fígune.
Ίsos i apóstasi na ine i móni lísi pia gia mas.
Den théli na ‘se télios
monácha na ‘se alithinós
N’ agapás, na dínese
ma distichós sto télos i siníthia niká
Ki an óla teliósan ki ésvise i fotiá
Ki an dósame tósa ki álla tósa ma…
Kanis mas den ine ópos ítan pia
Sto télos ti méni, pes mu teliká
|
