Ό,τι κι αν πω το παίρνεις λάθος
μένω εδώ πέρα και δεν ξαναμιλώ
κόκκινο πανί είμαι για σένα
σα σκιά γλιστρώ στο σπίτι μας να μπω
Αν είναι εγωισμός που μας τυφλώνει
ας ψάξει ο καθένας χωριστά
κι αντί να ζούμε οι δυο μας στα τυφλά
ίσως να δούμε καθαρά
Μικρή ζωή και τη σκορπάμε
σ’ ανόητους καβγάδες και σιωπές
πες μου εσύ για που τραβάμε
έχω γεμίσει φόβο κι ενοχές
Αν είναι εγωισμός που μας τυφλώνει
ας ψάξει ο καθένας χωριστά
κι αντί να ζούμε οι δυο μας στα τυφλά
ίσως να δούμε καθαρά
Αν είναι εγωισμός που μας τυφλώνει
ας ψάξει ο καθένας χωριστά
κι αντί να ζούμε οι δυο μας στα τυφλά
ίσως να δούμε καθαρά
|
Ό,ti ki an po to pernis láthos
méno edó péra ke den ksanamiló
kókkino paní ime gia séna
sa skiá glistró sto spíti mas na bo
An ine egismós pu mas tiflóni
as psáksi o kathénas choristá
ki antí na zume i dio mas sta tiflá
ísos na dume kathará
Mikrí zoí ke ti skorpáme
s’ anóitus kavgádes ke siopés
pes mu esí gia pu traváme
écho gemísi fóvo ki enochés
An ine egismós pu mas tiflóni
as psáksi o kathénas choristá
ki antí na zume i dio mas sta tiflá
ísos na dume kathará
An ine egismós pu mas tiflóni
as psáksi o kathénas choristá
ki antí na zume i dio mas sta tiflá
ísos na dume kathará
|