|
Πηδά η φωτιά κι οι σούβλες έτοιμες
κι αυτός ολόρθος στέκει
Πεθαίνει αρνούμενος το θάνατο
και Λευτεριά φωνάζει
Ελευτεριά για σένα χάνομαι
μα θα ‘ρθουν πίσω μου άλλοι
Στρατοί οι γιοι μου και τ’ αγγόνια μου
και θα σε λευτερώσουν
Μην κλαις κυρά κι εγώ θ’ αναστηθώ
και θα σ’ αρπάξω πάλε
Θα σπάω τις αλυσίδες της σκλαβιάς
θα καταλύω τα κάστρα
Λίγοι είμαστε κι αλίμονο στη γης
αν ξοφληθεί η γενιά μας
Στρατοί οι γιοι μου και τ’ αγγόνια μου
και θα σε λευτερώσουν
|
Pidá i fotiá ki i suvles étimes
ki aftós olórthos stéki
Petheni arnumenos to thánato
ke Lefteriá fonázi
Elefteriá gia séna chánome
ma tha ‘rthun píso mu álli
Strati i gii mu ke t’ angónia mu
ke tha se lefterósun
Min kles kirá ki egó th’ anastithó
ke tha s’ arpákso pále
Tha spáo tis alisídes tis sklaviás
tha katalío ta kástra
Lígi imaste ki alímono sti gis
an ksoflithi i geniá mas
Strati i gii mu ke t’ angónia mu
ke tha se lefterósun
|
