Παγιδευμένος στο όνειρό μου
μέρες ανάστροφα πάλι μετρώ
Σημάδι βάζω τον εαυτό μου
μα στη συνέχεια πάντα αστοχώ
Είναι η αλήθεια που όλο μου μοιάζει
ίσια κατάματα πώς με κοιτά
δεν την αντέχω να με τρομάζει
πάντα εμένανε να βγάζει μπροστά
Θέλω να βγω να γελάσω να πιω
απ’ της λήθης τη χαρά
Μα δεν μπορώ την ψυχή μου να βρω
μέσα στα ρηχά νερά
Κι αν όλο αυτό θα μ’ αφήσει λειψό
δεν πειράζει που είν’ αργά
εγώ θέλω να βγω να γελάσω να πιω
απ’ της λήθης τη χαρά
Φύγαν οι φίλοι ήρθαν τα λόγια
οι άδειες σκέψεις μου πλοία βαριά
μόνος να κρύβομαι μες στα υπόγεια
μήπως και φτάσω σε μιαν άλλη στεριά
Κι αν είναι η σύμβαση που όλα τ’ αρπάζει
σαν μια συνήθεια όπως παλιά
κι αυτή η ανάγκη μου που όλα τ’ αλλάζει
και πάντα εμένανε να βγάζει μπροστά
Θέλω να βγω να γελάσω να πιω
απ’ της λήθης τη χαρά
Μα δεν μπορώ την ψυχή μου να βρω
μέσα στα ρηχά νερά
Κι αν όλο αυτό θα μ’ αφήσει λειψό
δεν πειράζει που είν’ αργά
εγώ θέλω να βγω να γελάσω να πιω
απ’ της λήθης τη χαρά
|
Pagidevménos sto óniró mu
méres anástrofa páli metró
Simádi vázo ton eaftó mu
ma sti sinéchia pánta astochó
Ine i alíthia pu ólo mu miázi
ísia katámata pós me kitá
den tin antécho na me tromázi
pánta eménane na vgázi brostá
Thélo na vgo na geláso na pio
ap’ tis líthis ti chará
Ma den boró tin psichí mu na vro
mésa sta richá nerá
Ki an ólo aftó tha m’ afísi lipsó
den pirázi pu in’ argá
egó thélo na vgo na geláso na pio
ap’ tis líthis ti chará
Fígan i fíli írthan ta lógia
i ádies sképsis mu plia variá
mónos na krívome mes sta ipógia
mípos ke ftáso se mian álli steriá
Ki an ine i símvasi pu óla t’ arpázi
san mia siníthia ópos paliá
ki aftí i anágki mu pu óla t’ allázi
ke pánta eménane na vgázi brostá
Thélo na vgo na geláso na pio
ap’ tis líthis ti chará
Ma den boró tin psichí mu na vro
mésa sta richá nerá
Ki an ólo aftó tha m’ afísi lipsó
den pirázi pu in’ argá
egó thélo na vgo na geláso na pio
ap’ tis líthis ti chará
|