Μεγάλη θλίψη έχει τυλίξει
την καρδιά μου τη φτωχή
κι η στεναχώρια που ζούμε χώρια
μου πληγώνει την ψυχή
Με αγωνία και καρδιοχτύπι
πως θα ξημερωθώ
με συντροφιά μου την τυραννία
και τον βαρύ καημό
Ποια μαύρη μοίρα μου το `χει γράψει
μέρα να μη δω καλή
να μου στερήσει σ’ αυτή τη πλάση
το γλυκό σου το φιλί
Όπου και να `σαι γλυκιά μου αγάπη
δε θα σ’ απαρνηθώ
θα περιμένω σαν ηλιακτίδα
για να σε ξαναδώ
Ας ξημερώσει κι αυτό το βράδυ
το σκοτάδι ας χαθεί
για να ξανάβρω λίγο κουράγιο
σαν χαράξει κι η αυγή
Με την ελπίδα του γυρισμού σου
ας αποκοιμηθώ
μα αν τύχει κι έρθεις στα όνειρά μου
ας μην ξημερωθώ
|
Megáli thlípsi échi tilíksi
tin kardiá mu ti ftochí
ki i stenachória pu zume chória
mu pligóni tin psichí
Me agonía ke kardiochtípi
pos tha ksimerothó
me sintrofiá mu tin tirannía
ke ton varí kaimó
Pia mavri mira mu to `chi grápsi
méra na mi do kalí
na mu sterísi s’ aftí ti plási
to glikó su to filí
Όpu ke na `se glikiá mu agápi
de tha s’ aparnithó
tha periméno san iliaktída
gia na se ksanadó
As ksimerósi ki aftó to vrádi
to skotádi as chathi
gia na ksanávro lígo kurágio
san charáksi ki i avgí
Me tin elpída tu girismu su
as apokimithó
ma an tíchi ki érthis sta ónirá mu
as min ksimerothó
|