|
Που πήγαν τόσοι έρωτες
που πήγαν τόσοι φίλοι
και τούτο το ζεϊμπέκικο
το νιώθω σαν σκαμπίλι
Είναι βαθιές οι μαχαιριές
και στυγεροί οι φόνοι
όταν οι όρκοι δυνατοί
σκίζονται σαν χαρτόνι
Μερακλωμένη μοναξιά
θα φέρω μία γύρα
στην πίστα της παλιοζωής
που έδωσα και πήρα
Μερακλωμένη μοναξιά
δεντράκι φυλλοβόλο
καθώς αδειάζουν τα κλαδιά
εγώ χορεύω σόλο
Όσα οι δυο μας ζήσαμε
πως έλιωσαν σαν χιόνι
πως το βασίλειο της καρδιάς
γκρεμίστηκαν οι δρόμοι
Μερακλωμένη μοναξιά
θα φέρω μία γύρα
στην πίστα της παλιοζωής
που έδωσα και πήρα
Μερακλωμένη μοναξιά
δεντράκι φυλλοβόλο
καθώς αδειάζουν τα κλαδιά
εγώ χορεύω σόλο
|
Pu pígan tósi érotes
pu pígan tósi fíli
ke tuto to zeibékiko
to niótho san skabíli
Ine vathiés i macheriés
ke stigeri i fóni
ótan i órki dinati
skízonte san chartóni
Merakloméni monaksiá
tha féro mía gira
stin písta tis paliozoís
pu édosa ke píra
Merakloméni monaksiá
dentráki fillovólo
kathós adiázun ta kladiá
egó chorevo sólo
Όsa i dio mas zísame
pos éliosan san chióni
pos to vasílio tis kardiás
gkremístikan i drómi
Merakloméni monaksiá
tha féro mía gira
stin písta tis paliozoís
pu édosa ke píra
Merakloméni monaksiá
dentráki fillovólo
kathós adiázun ta kladiá
egó chorevo sólo
|
