|
Τα λόγια σου σημάδια χαραγμένα
που αρνήθηκε να σβήσει ο καιρός
κι αν τίποτα δεν ήμουνα για σένα
για μένα ήσουν τα πάντα δυστυχώς
Τα γράμματά σου καίω και δακρύζω
τον τοίχο με τα χέρια μου χτυπώ
το άσπρο της καρδιάς έκανες γκρίζο
και ντρέπομαι που ακόμα σ’ αγαπώ
Μη γυρίσεις ξανά
η καρδιά δεν ξεχνά
κι η πληγή σου δεν έκλεισε ακόμα
σ’ αγαπούσα πολύ
μα να ξέρεις τρελή
πως για μένα είσαι πια ξένο σώμα
σου μιλάω ειλικρινά, μην γυρίσεις ξανά
Μονάχος κι από φίλους ξεχασμένος
γυρεύω τον χαμένο μου εαυτό
μαζί σου ήμουν πάντα ο χαμένος
λες κι ήτανε της τύχης το γραφτό
Τα γράμματά σου καίω και δακρύζω
τον τοίχο με τα χέρια μου χτυπώ
το άσπρο της καρδιάς μου έκανες γκρίζο
και ντρέπομαι που ακόμα σ’ αγαπώ
|
Ta lógia su simádia charagména
pu arníthike na svísi o kerós
ki an típota den ímuna gia séna
gia ména ísun ta pánta distichós
Ta grámmatá su keo ke dakrízo
ton ticho me ta chéria mu chtipó
to áspro tis kardiás ékanes gkrízo
ke ntrépome pu akóma s’ agapó
Mi girísis ksaná
i kardiá den ksechná
ki i pligí su den éklise akóma
s’ agapusa polí
ma na kséris trelí
pos gia ména ise pia kséno sóma
su miláo ilikriná, min girísis ksaná
Monáchos ki apó fílus ksechasménos
girevo ton chaméno mu eaftó
mazí su ímun pánta o chaménos
les ki ítane tis tíchis to graftó
Ta grámmatá su keo ke dakrízo
ton ticho me ta chéria mu chtipó
to áspro tis kardiás mu ékanes gkrízo
ke ntrépome pu akóma s’ agapó
|
