|
Στην παρέα προχθές για αυτή μου μιλήσατε
για κείνη που αγάπησα τόσο
στο μυαλό μου πολλές αναμνήσεις ξυπνήσατε
που προσπάθησα χρόνια, τόσα χρόνια, να διώξω.
Όσα κι αν πω, ξέρω δε θα σας πείσω
πώς δυο κουβέντες θα χωρέσουν μια ζωή;
Θα είναι λίγο όσο κι αν προσπαθήσω
σαν τη ζωή ήταν για μένα μοναδική.
Μη μιλάτε για κείνη
που με άφησε μόνο
μη μιλάτε για κείνη
δεν αντέχω τον πόνο.
Στην παρέα προχθές για αυτή μου μιλήσατε
πως περνάει με άλλον, μου λέτε, τα βράδια
σε ό,τι άφησα πίσω ξανά με γυρίσατε
και στα μάτια μου πέφτουν, πέφτουν πάλι, σκοτάδια.
Μη μιλάτε για κείνη
που με άφησε μόνο
μη μιλάτε για κείνη
δεν αντέχω τον πόνο.
|
Stin paréa prochthés gia aftí mu milísate
gia kini pu agápisa tóso
sto mialó mu pollés anamnísis ksipnísate
pu prospáthisa chrónia, tósa chrónia, na diókso.
Όsa ki an po, kséro de tha sas piso
pós dio kuvéntes tha chorésun mia zoí;
Tha ine lígo óso ki an prospathíso
san ti zoí ítan gia ména monadikí.
Mi miláte gia kini
pu me áfise móno
mi miláte gia kini
den antécho ton póno.
Stin paréa prochthés gia aftí mu milísate
pos pernái me állon, mu léte, ta vrádia
se ó,ti áfisa píso ksaná me girísate
ke sta mátia mu péftun, péftun páli, skotádia.
Mi miláte gia kini
pu me áfise móno
mi miláte gia kini
den antécho ton póno.
|
