Μην αφήνεις εδώ
βήματα σου παλιά
ν’ αντηχούν στα σκαλιά.
Μην αφήνεις εδώ
αναμνήσεις βροχής
τη μισή σου αγκαλιά
Μην αφήνεις εδώ
όλα αυτά που μπορεί
να με κάνουν να ζω
κι η ζωή ν’ απορεί
Μην αφήνεις εδώ
των ματιών σου το φως
θα ‘ναι πόνος κρυφός
κι όλα αυτά που ‘χες πει
παγωνιά στην σιωπή
Μην αφήνεις εδώ
πρωινά Κυριακής
μιας ζωής βιαστικής
Μην αφήνεις εδώ
πυρκαγιές μες στο νου
τις κρυφές σου στιγμές
μιας ωραίας βραδιάς
των χειλιών σου γραμμές
μ’ αποχρώσεις καρδιάς
Μην αφήνεις εδώ
όλα αυτά που μπορεί
να με κάνουν να ζω
κι η ζωή ν’ απορεί
Μην αφήνεις εδώ
των ματιών σου το φως
θα ‘ναι πόνος κρυφός
κι όλα αυτά που ‘χες πει
παγωνιά στην ψυχή
Μην αφήνεις εδώ
πρωινά Κυριακής
μιας ζωής βιαστικής
|
Min afínis edó
vímata su paliá
n’ antichun sta skaliá.
Min afínis edó
anamnísis vrochís
ti misí su agkaliá
Min afínis edó
óla aftá pu bori
na me kánun na zo
ki i zoí n’ apori
Min afínis edó
ton matión su to fos
tha ‘ne pónos krifós
ki óla aftá pu ‘ches pi
pagoniá stin siopí
Min afínis edó
priná Kiriakís
mias zoís viastikís
Min afínis edó
pirkagiés mes sto nu
tis krifés su stigmés
mias oreas vradiás
ton chilión su grammés
m’ apochrósis kardiás
Min afínis edó
óla aftá pu bori
na me kánun na zo
ki i zoí n’ apori
Min afínis edó
ton matión su to fos
tha ‘ne pónos krifós
ki óla aftá pu ‘ches pi
pagoniá stin psichí
Min afínis edó
priná Kiriakís
mias zoís viastikís
|